Sig­fús Sigurðsson, fyrrum landsliðsmaður í handbolta, var í einlægu viðtali í Dagmálum á mbl.is og ræddi þar það meðal annars þegar hann hætti að drekka og nota fíkniefni.

Sigfús rifjar upp þegar hann fór út í atvinnumennsku 1998, til Caja Cantabria á Spáni. Það var þó engin frægðarför segir Sigfús sjálfur.

„Ég spilaði ágæt­lega, eins og ég var að gera hérna heima, en ég mætti illa fyr­ir­kallaður á æf­ing­ar. Ég var bæði þunn­ur og illa lykt­andi. Fyr­ir virk­an alkó­hól­ista og fíkni­efna­neyt­anda þá var þetta ekki gott um­hverfi þar sem pen­ing­arn­ir voru ennþá meiri,“ sagði Sig­fús.

Samningi hans á Spáni var sagt upp í kjölfar þess að hann féll á lyfjaprófi. Eftir heimkomu var haldinn fundur með foreldrum hans, landsliðsþjálfara og sálfræðingi.

„Liðið sagði upp samn­ingn­um mín­um á end­an­um eft­ir að ég féll á ein­hverju inn­an­búðar­lyfja­prófi. Ég kem svo heim og þá er hald­inn fund­ur dag­inn eft­ir með for­eldr­um mínum, Þor­birni Jens­syni og Jó­hanni Inga Gunn­ars­syni,“ sagði Sig­fús.

„Þar var ég yf­ir­heyrður og ég laug öllu sem ég gat logið. Þar voru mér gefn­ir nokkr­ir kost­ir og einn af þeim var að fara í meðferð. Ég ætlaði að sýna þessu pakki að ég gæti verið edrú og planið var að fara í meðferð og fá sér svo bara pítsu og bjór um sum­arið. Ég fer inn á Vog 11. janú­ar árið 1999 og er bú­inn að vera edrú síðan. Þetta fara að verða 26 ár þar sem ég er bú­inn að vera edrú,“ sagði Sig­fús enn fremur.