24 ára kona ákvað að verja sjö vikna fríi í Evrópu ein. Eftir 17 daga er hún að velta því fyrir sér hvort hún eigi bara að fara heim.
Í umræðum á Reddit r/SoloTravel spjallborðinu lýsti notandi að nafni trapvalleycherries vanlíðan sinni yfir að nýta vel allan tímann sem hún gaf sér erlendis.
Færslan ber titilinn„Ég get ekki hætt að gráta“ og þar deilir konan því hvernig fríið hennar fór úrskeiðis eftir að hafa verið með flensu í fjóra daga. Þrátt fyrir að hún hafi nefnt „að líða betur líkamlega“ var konan staðráðin í því að annað væri ekki í lagi.
Í fríi í Sevilla Spáni skrifaði konan að á meðan hún hefur farið út til að skoða ferðamannastaðina á svæðinu séu þeir „allir eins“ miðað við aðrar borgir sem hún hefur ferðast til.
„Hver dagur eru troðfullar götur, sömu evrópsku byggingarnar, kaupa, kaupa, kaupa, verslanir og stórborgir sem virðast allar eins,“ sagði konan í færslu sinni.
Hún benti svo á að hún hefði haft það „gott áður en hún veiktist,“ en sagði að það að missa röddina vegna veikindanna kom í veg fyrir að hún talaði mikið við nokkurn mann. „Þegar ég geri það brotna ég bara niður og græt fyrir framan þá,“ bætti hún við.
Konan sagði frá því að hún hafi reynt að gera hluti sem ekki túristahlutir, hún hefði passað upp á að æfa jóga, fara í ræktina og taka „kvöld til að horfa á Netflix,“ en allt án árangurs.
„Tárin hætta ekki. Ég er hundleið á að ráfa um og bara vera til, frekar en að vera að njóta mín, sama hversu mikið ég reyni,“ skrifaði hún.
Heimferð er 12. mars, en konan veltir fyrir sér hvort hún eigi að fara snemma heim eða ekki.
Konan segir að peningar séu ekki vandamálið, en hún er að velta því fyrir sér hvort hún muni sjá eftir því ef hún fer heim fyrr, en er á sama tíma að hafa áhyggjur af því að hún muni „sjá eftir því að vera áfram og vera svo sorgmædd.“
Hún útskýrir að hún veit að ábyrgðin á að taka ákvörðunina er hennar eigin að taka, en segist ekki viss um hvort hún sé „bara að gefast upp þegar hlutirnir eru erfiðir“ eða hvort hún sé „of hörð“ við sjálfa sig með því að reyna að skipuleggja hina fullkomnu ferð.
„Ég býst við að ég viti ekki einu sinni hvað ég vil raunverulega núna, svo valið er á milli þess að vera dapur í Evrópu eða dapur heima,“ skrifaði hún.
Netverjar sýndu konunni samúð í athugasemdum.
„Þetta er ekki óalgengt. Þú ert að vinna úr tilfinningum,“ skrifaði einn notandi.
„Ef ég væri þú myndi ég gera sjálfum mér greiða og ferðast utan alfaraleiðar. Ef þú ert þreytt á sama dótinu ættirðu að fara eitthvað sem lítur ekki út eins og staðirnir sem eru að gera þig leiða. Þeir eru þarna úti og þeir eru ekki langt í burtu,“ sagði annar notandi.
Annar notandi var sammála tillögu áðurnefnds ummæla og bætti við: „Að dvelja í stórborgunum getur orðið endurtekið efni og manni líður eins og það eina sem hægt er að gera sé að eyða peningum. Farðu og vertu einhvers staðar með meiri náttúru eða í minni bæ/þorpi!“
„Þú munt aðeins geta ferðast svona nokkrum sinnum á ævinni. Skiptu neikvæðu tilfinningunum sem þú ert með og settu þær aftast í huga þinn og endurfjárfestu í upplifun þinni núna.“
