Enginn tók eftir fjarveru hans næstu sex árin, eða þar til nýlega þegar verðlauna átti hann fyrir langt starf hjá fyrirtækinu.
Hann fékk greidd laun öll þessi ár vegna mistaka hjá þeim tveimur deildum fyrirtækisins sem hann starfaði hjá. Eins og áður sagði er hann verkfræðingur og var hann ráðinn til að sjá um rekstur skolphreinsistöðvar í borginni Cadiz.
García, sem er nú farinn á eftirlaun, taldi sig sæta einelti í vinnunni vegna þátttöku fjölskyldumeðlima hans í stjórnmálum og þess vegna hafi hann verið settur til hliðar og látinn sjá um skólphreinsistöðina. Þegar hann fór þangað sá hann að þar var ekkert fyrir hann að gera.
Hann vildi ekki kvarta því hann taldi að það gæti komið í veg fyrir að hann fyndi annað starf. Hann ákvað því að „hætta hljóðlega“ og hætti einfaldlega að mæta í vinnuna.
Fyrirtækið taldi að hann væri að sinna vinnunni í skólphreinsistöðinni fyrir borgaryfirvöld sem töldu hins vegar að hann væri að vinna hjá fyrirtækinu og því hélt hann áfram að fá greidd laun.
García nýtti sér þetta til fulls og var bara heima og nýtti tímann til að lesa heimspeki.
Svona gekk þetta í sex ár, eða þar til hann átti að fá orðu fyrir að hafa unnið hjá fyrirtækinu í 20 ár. Þegar byrjað var að leita að honum kom í ljós að samstarfsfólk hans hafði ekki séð hann árum saman.
García var síðar dæmdur til að greiða sem svarar til eins árs launa, eftir skatt, til vinnuveitandans. Dómstóllinn komst að þeirri niðurstöðu að hann hefði ekki mætt í vinnuna í sex ár.
