Úlfar sem ráfa um svæðið í kringum Chernobyl, þar sem versta kjarnorkuslys sögunnar átti sér stað, virðast hafa þróað með sér þol gagnvart þeirri geislavirkni sem þar er.

Slysið varð þann 26. apríl árið 1986 þegar kjarnaofn í Chernobyl-kjarnorkuverinu sprakk eftir að kæling brást. Eldur kom upp og slapp mikið magn geislavirkra efna út í andrúmsloftið.

Nærliggjandi bær, Pripyat, þar sem um 50 þúsund manns bjuggu, var rýmdur í flýti og býr enginn í nágrenni kjarnorkuversins í dag – ekki nema dýr sem lifa villt á svæðinu.

Cara Love, þróunarlíffræðingur við Shane Campbell-Staton-rannsóknarstofu Princeton-háskóla, hefur rannsakað úlfa á svæðinu en geislunin virðist ekki hafa mikil áhrif á þá þar sem þeir ráfa um svæðið.

Árið 2014 fór hún og hópur annarra vísindamanna á svæðið og kom fyrir búnaði á hópi úlfa á svæðinu. Fylgdist búnaðurinn meðal annars með ferðum úlfanna og geisluninni í andrúmsloftinu. Síðan var dregið blóð úr dýrunum og það rannsakað í þaula.

Í umfjöllun New York Post kemur fram að geislun á svæðinu sé enn töluverð. Þannig hafi úlfarnir orðið að jafnaði fyrir um sex sinnum meiri geislun en talin er hættulaus mönnum.

Þá hafi rannsóknir leitt í ljós að ónæmiskerfi þessara úlfa var öðruvísi en hjá öðrum dýrum fjarri Chernobyl og hafi í raun minnt á ónæmiskerfi einstaklinga sem eru í geislameðferð gegn krabbameini.

Vísindamenn vonast til þess að niðurstöður þessara rannsókna kunni að gagnast í baráttunni gegn krabbameinum en frekari rannsókna er þó væntanlega þörf. Vísindamenn telja að svipað sé í gangi hjá hundum á svæðinu, en fjölmargir íbúar á svæðinu þurftu að skilja gæludýr sín eftir á sínum tíma.

Hafa afkomendur þessara hunda braggast ágætlega á svæðinu á meðan önnur dýr, fuglar til dæmis, urðu fyrir verulegum áhrifum geislunar.