Mununum og beinagrindinni var komið til danska þjóðminjasafnsins og hafa verið í vörslu þess síðan. Beinagrindin og munirnir eru frá því 3800 til 3500 fyrir krist að því að talið var fram að þessu. En beinin voru lítt rannsökuð þar til nýlega þegar tvær rannsóknir voru gerðar á henni að sögn Live Science.
Þær leiddu í ljós að „Vittrupmaðurinn“ var uppi einhvern tímann á tímabilinu 3300 til 3100 fyrir krist og að erfðamengi hans var öðruvísi en samtímafólks hans á þessu svæði.
Ökklabein, sköflungur, brotin höfuðkúpa og kjálki með 16 tönnum eru það sem eftir er af „Vittrupmanninum“. Beinin benda til að hann hafi verið á milli þrítugs og fertugs þegar hann lést.
Þegar hann fæddist voru það aðallega bændur sem byggðu Norður-Evrópu. En rannsókn á prótínum í tönnum og frumubreytingum í beinum og tönnum benda til að maðurinn hafi komið úr samfélagi sjómanna og veiðimanna við norðurströnd Skandinavíu, nærri heimskautsbaug. Maðurinn hafði nærst á fiski á borð við þorsk og kólguflekki, hvalkjöti, höfrungakjöti og kindakjöti.
Ekki er vitað af hverju hann var á þessum slóðum þegar hann dó en vísindamenn telja hugsanlegt að hann hafi ætlað að gera vöruskipti við heimamenn, fá landbúnaðarvörur og fleira hjá þeim í staðinn fyrir varning sem hann tók með að heiman. Önnur kenning er að hann hafi verið handsamaður og hugsanlega hnepptur í þrældóm.
En hvað sem er rétt í því þá liggur fyrir að hann mætti örlögum sínum að lokum. Áverkar á höfuðkúpunni sýna að hann var barinn að minnsta kosti átta sinnum í höfuðið og hafi höfuðkúpan brotnað við það og hafi þetta orðið honum að bana.
Telja vísindamenn hugsanlegt að hann hafi „verið fórnarlamb hefndar eða morðs“ en „líklegra sé að honum hafi verið fórnað“.
