Þetta er fólk sem neyddist til að yfirgefa landið sitt og allt sem það átti til að komast í öruggt skjól í öðru landi. Þar hefur það búið árum saman sem flóttamenn og glímt við fátækt og slæm lífskjör.
En þegar Ísraelsmenn hófu árásir á hryðjuverkasamtökin Hizbollah í Líbanon kom sama staða upp á nýjan leik, dvalarlandið er vettvangur stríðs og banvænna árása. Svo slæmt er ástandið að sýrlenska flóttafólkið sér sig knúið til að fara aftur heim, til ógnarstjórnarinnar sem það flúði frá.
Þetta hljómar skelfilega en þetta er staðan hjá mörg hundruð þúsund Sýrlendingum sem leituðu skjóls í Líbanon.
Um 460.000 manns hafa flúið til Sýrlands síðan í september. Um 330.000 af þessum fjölda eru Sýrlendingar að því að fram kemur í tölum frá Sameinuðu þjóðunum.
„Við eigum sjö börn og vildum ekki fara aftur til Sýrlands en við gátum ekki farið neitt annað því við fáum hvergi inni í Líbanon,“ sagði Suleiman Farid í samtali við The Guardian.
Eiginkona hans, Haifaa Salal, sagði að staðan á landamærunum sé „skelfileg“ vegna hótana og óttans við að níðst verði á flóttafólkinu. „Ekkert hræddi mig meira en óttinn við að maðurinn minn yrði handtekinn. Við sáum þrjár konur sem voru neyddar út úr rútum og færðar á brott af hermönnum. Þær komu aldrei aftur,“ sagði hún.
Talið er að 1,5 milljónir Sýrlendinga hafi verið í Líbanon áður en árásir Ísraelsmanna hófust.