Tveir þrettán ára drengir í Bretlandi voru fyrr í dag dæmdir í átta og hálfs árs fangelsi fyrir að myrða 19 ára mann með sveðju.
DV greindi frá málinu fyrir nokkru þegar drengirnir voru sakfelldir. Þeir voru tólf ára þegar þeir frömdu morðið í nóvember á síðasta ári:
Einnig var opinberað að annar drengjanna hafði áður en morðið var framið afar slæmt orð á sér:
Meiri upplýsingar um 12 ára morðingjann líta dagsins ljós – Sagður snarruglaður
Hinn látni hét Shawn Seesahai. Auk þess að höggva í hann með sveðjunni spörkuðu drengirnir í hann, kýldu og stöppuðu á honum.
Í umfjöllun Mirror kemur fram að sveðjan sé 42,5 sentimetra löng. Morðið átti sér stað í borginni Wolverhampton.
Drengirnir veittust að Seesahai og vini hans sem hlupu í burtu en sá fyrrnefndi hrasaði á flóttanum með þessum afleiðingum.
Drengirnir eru þeir yngstu sem dæmdir hafa verið fyrir morð í Bretlandi síðan að hinir 11 ára gömlu Robert Thompson og Jon Venables voru dæmdir fyrir að myrða hinn 3 ára gamla James Bulger árið 1993, í borginni Liverpool.
Seesahai bjó ekki í Bretlandi heldur á eyjunni Anguilla í Karíbahafi sem er breskt yfirráðasvæði. Hann bjó tímabundið í Birmingham þar sem hann þurfti að gangast undir aðgerð á auga sem ekki var hægt að gera á Anguilla.
Fjölskylda hans þurfti að taka lán til að ferðast til Bretlands til að vera viðstödd réttarhöldin. Harmur hennar er mikill og segir fjölskyldan að dauði Shawn hafi skilið eftir sig hyldýpi í lífi þeirra.
Lögmaður annars drengsins sagði að hann hefði ekki sömu getu og fullorðið fólk til að gera sér grein fyrir líklegum afleiðingum gjörða sinna fyrir fram og heldur ekki getu til að hafa stjórn á hegðun sinni. Fullyrti hún að drengurinn sæi mikið eftir gjörðum sínum og að samksipti hans við eldri drengi hafi leitt hann á braut hegðunar af þessu tagi.
Lögmaður hins drengsins fullyrti að morðið hefði ekki verið framið að yfirlögðu ráði og að hann hefði aldrei áður framið glæp af neinu tagi.
Miðað við skilaboðasendingar á milli drengjanna á Snapchat virtist hið meinta samviskubit þeirra ekki rista djúpt. Annar þeirra sagði að honum væri alveg sama og hinn sagðist ekkert vera sorgmæddur.
Afbrotafræðingur segir ljóst að drengirnir hafi alist upp við afar erfiðar aðstæður og að þeir hafi í raun neyðst til að þróa með sér slíka skapgerð til að lifa af og láta samhug með öðru fólki víkja. Sú staðreynd að þeir hafi reglulega farið um með sveðjuna í fórum sínum hafi einnig skapað hjá þeim falskar hugmyndir um að þeir væru ógnvænlegir og sterkir.
