Það var á maímorgni 2001 sem Leslie Preer mætti ekki til vinnu eins og hún var vön. Yfirmaður hennar fór því heim til hennar til að kanna af hverju Leslie, sem var fimmtug, hefði ekki mætt til vinnu.
Þegar hún kom í fjölbýlishúsið, þar sem Leslie bjó, sá hún blóð í stigaganginum og hafði því samband við lögregluna sem kom fljótlega á vettvang.
Þegar lögreglumenn fóru inn í íbúð Leslie fundu þeir hana látna og var hún með fjölda áverka á líkamanum. Það var því augljóst að um morð var að ræða. En rannsóknin skilaði ekki miklum árangri og eftir því sem árin liðu dró lögreglan úr rannsóknaraðgerðum sínum og að lokum endaði málið í flokki svokallaðra „kaldra mála“. Það hjálpaði lögreglunni lítt að DNA hafði fundist á morðvettvanginum.
En á síðustu árum hefur mikil þróun átt sér stað í rannsóknum á DNA í sakamálum og fyrir tveimur árum var málið tekið upp úr skúffu og eftir skoðun var ákveðið að senda blóð, sem fannst á morðvettvangi, til rannsóknarstofu sem sérhæfir sig í ættfræðirannsóknum út frá erfðafræðilegum gögnum.
Rannsóknaraðferðin gengur út á að leitað er að svörun við fyrirliggjandi DNA í hinum ýmsu gagnagrunnum. Með þessu er oft hægt að þrengja hringinn og nálgast gerandann.
Í tengslum við rannsóknina aflaði lögreglan sér DNA úr fyrrgreindum Eugene, sem er 44 ára, því hann kom til greina sem grunaður í málinu. Erfðaefni hans var borið saman við DNA sem fannst á morðvettvanginum og í kjölfarið var handtökuskipun gefin út á hendur honum.
Þegar skýrt var frá handtökunni í fjölmiðlum ræddi FOX5 við Lauren Peer, dóttur Leslie, og var henni mjög brugðið. „Þetta hefur verið hryllilegur dagur. Hann var kærastinn minn,“ sagði hún.
Hún sagði að hún og Eugene hafi alist upp í sama hverfi og hafi verið kærustupar á unglingsárunum og að fjölskyldur þeirra hafi þekkst vel.
