Jeremy Lee Pauley faldi aldrei áhuga sinn á alls kyns furðuhlutum, ekki síst líkamsleifum látins fólks. 

Pauley átti stórt safn mannabeina, meðal annars heilar beinagrindur. 

En smám saman jókst þessi árátta Pauley fyrir líkamsleifum og átti hún eftir að leiða hann inn á afar dimmar, skelfilegar og ólöglega slóðir. 

Virtist allt löglegt í fyrstu

Yfirvöld heyrðu fyrst af Pauley í fyrra og fannst ástæða til að kanna nánar. Gefin var út heimild til leitar á heimili Pauley og fannst mikið magn mannabeina, svo og fyrrnefndar beinagrindur.

En við nánari athugun kom ekkert i ljós sem gaf annað til kynna en að Pauley hefði orðið sér úti um beinin á fullkomlega löglegan hátt. 

Málið var því látið niður falla. En ekki leið á löngu þar til lögreglu barst ábending frá borgara sem hafði verið brugðið við að skoða Facebook síðu sem Pauly var afar virkur á. 

Sú heitir  The Grand Wunderkammer og sé smellt á linkinn má sjá að þar er engar færslur lengur að finna, aðeins yfirlýsingu um að „tæknilega örðugleika” og er sá póstur dagsettur 22. ágúst í fyrra. 

Það má spyrja sig að hvort um tilviljun sé að ræða en Pauley var handtekinn sléttum mánuði fyrr, þann 22. júlí. 

Á síðunni auglýsti Pauley meðal annar þjónustu í formi fyrirlestra og skemmtunar. Á síðunni var einnig að finna tengil yfir á vefsíðu hans en þar bauð hann mannabein og aðra líkamsparta til sölu. 

Á Facebook síðunni voru einnig ógeðfelldar myndir af líkamsleifum.

Full ílát af líffærum

Líffæri þóttu öllu alvarlegra mál en gamlar beinagrindur og því var talið ráðlegt að kanna íbúð Pauley betur.

Við seinni leitina fannst fjöldi íláta sem öll voru smekkfull, meðal annars af hjörtum, lungum, lifrum, heilum og nýrum, svo fátt eitt sé nefnt.

Meðal þess sem fannst var kjálki af barni, enn með skjannahvítum tönnum, og virtist sá grunsamlega nýr. 

Einnig fundust nokkrir pakkar, sem allir innihéldu líffæri. Viðtakandinn var Pauley en sendandinn kona að nafni Candace Scott og bjó sú í Arkansas. 

Starfsmaður líkhússins

Taldi lögregla tímabært að ræða nánar við þessa Candace Scott. 

Í ljós kom að Scott starfaði í líkhúsi og stolið líffærunum þaðan. Hinir látnu höfðu veitt leyfi fyrir að líkamsleifar þeirra yrðu nýttar í þágu rannsókna. 

Áttu líffærin að fara til læknadeildar háskólans í Arkansas en þangað náðu þau aldrei þar sem Scott stal þeim. Hún hafði komist í samband við Pauley í gegnum Facebook og hafði Pauley þegar greitt Scott 4000 dollara, eða rúmlega 560 þúsund krónur íslenskar, fyrir góssið. 

Þegar að lögregla bankaði upp á hjá Scott var hún önnum kafin við að pakka fleiri líffærum og enn fleiri kassar fundust í pósti, kassar sem enn höfðu ekki náð til Pauley. 

Hann endurseldi svo líffærin, eða í það minnsta hluta þeirra, á margföldu verði í gegnum Facebook og það er ógeðfellt til þess að hugsa hver markhópur fyrir slíkan varning er.

Lagaramminn vandamál

Scott var handtekin svo og Pauley. En saksóknari átti í mestu vandræðum með að leggja fram ákærur á hendur honum.

Téður saksóknari, Sean McCormack, sagðist á sínum 33 ára ferli aldrei hafa lent í öðru eins þar sem lítið sem ekkert reyndist vera til innan ramma laganna sem varðaði kaup og sölu á líkamshlutum á við líffæri. 

Í ljós kom að margt af því sem saksóknari hafði upphaflega lagt upp með að ákæra Pauley um reyndist vera fullkomlega löglegt.

Löggjafarvaldinu hafði einfaldlega ekki dottið í hug að setja lög um slíkt viðskipti enda hafði enginn verið myrtur í þeim tilgangi að ná líffærunum né var unnt að nota þau við líffæraflutninga, en við slíku eru þungar refsingar. 

En Pauely hafði samt sem áður ekki alfarið haldið sig innan lagarammans og svo fór að Pauley var ákærður fyrir misnotkun á líkum, móttöku á stolnum „varningi” og þátttöku í skipulagðri glæpastarfssemi.

Jeremy Lee Pauley var látinn laus gegn 50 þúsund dollara tryggingu og gengur laus. 

Vefsíða hans er enn opin þeim er er þora að skoða myndefnið sem þar er að finna.

Réttað verður yfir Pauley síðar á þessu ári.