Það styttist hugsanlega í að fólk geti skellt sér í frí út í geim og í fjarlægri framtíð er ekki útilokað að jarðarbúar geti skellt sér í ferðalög til annarra pláneta, kannski bara í frí eða til að setjast þar að. Nú þegar eru einkarekin geimferðafyrirtæki byrjuð að senda fólk út í geim gegn greiðslu. Elon Musk, eigandi SpaceX, vonast til að koma upp nýlendu á Mars.

Þetta kemur fram í umfjöllun Conversation þar sem bent er á að þessi þróun kalli á að við verðum að byrja að hugsa um hvernig það verði að búa í geimnum og hvað gerist ef einhver deyr úti í geimnum.

Þegar fólk deyr hér á jörðinni þá fer líkaminn í gengum nokkur mismunandi stig rotnunar. Þeim var lýst þegar árið 1247 í „The Washing Away of Wrongs“ sem er líklega fyrsta ritið um réttarmeinafræði.

Fyrst hættir blóð að flæða um líkamann og safnast saman í poll vegna áhrifa þyngdaraflsins. Líkaminn kólnar og vöðvarnir stífna upp vegna þess að kalsíum safnast fyrir í þeim. Því næst flýta ensím og prótín efnahvörfum, brjóta niður frumuveggi þannig að innihald þeirra losnar út.

Á sama tíma sleppa bakteríurnar úr maganum og dreifa sér um líkamann. Þær innbyrða mjúka vefi og gas, sem losnar, veldur því að líkaminn fer að lykta.

Utanaðkomandi þættir geta haft áhrif á hraða þessa ferlis. Þar á meðal eru hitastig, skordýr, greftrun, hiti og vatn.

Hvað gerist úti í geimnum?

Ef einhver deyr úti í geimnum þá er ekkert þyngdarafl til staðar sem þýðir að blóðið mun ekki safnast í poll. Bakteríur myndu losna úr maganum og innbyrða mjúku vefina en þær þurfa súrefni til að geta starfað eðlilega og því mun takmarkað súrefnismagn væntanlega hægja á þeim.

Ef andlátið ber að höndum á annarri plánetu er hægt að jarðsetja viðkomandi og ef örverur eru þar til staðar þá munu þær koma að rotnun líkamans. En ef það eru engar örverur þá og kannski mjög þurrt umhverfi þá eykur það líkurnar á að líkaminn varðveitist. Ef jarðvegurinn er mjög sýruríkur þá myndu ólífræn efni eyðast en mjúkvefir varðveitast.