Í skýrslunni, sem var gefin út í bókarformi og varð metsölubók, færa vísindamenn við MIT rök fyrir því að iðnaðarsamfélagið muni hrynja til grunna ef fyrirtæki og stjórnvöld haldi áfram að eltast við hagvöxt óháð því hvað það kostar. Bókin heitir „The Limits to Growth“ og kom út 1972.
Vísindamennirnir settu fram 12 mögulegar sviðsmyndir fyrir framtíðina en flestar þeirra ganga út á að náttúruauðlindir verði svo naumar að hagvöxtur verði útilokaður og af þeim sökum muni velferð fólks verða úr sögunni.
Frægasta sviðsmyndin, sem er dregin upp í bókinni, nefnist the Business as Usual en samkvæmt henni þá nær hagvöxtur hámarki um 2040 en þá taki við snörp niðurleið og það sama á við um mannfjölda, aðgengi að mat og náttúruauðlindum.
Þetta „hrun“ mun ekki marka endalok mannkynsins en mun að mati vísindamannanna gjörbreyta lifnaðarháttum okkar og skerða þau gæði sem við höfum búið við og mun það ástand vara áratugum saman.
Vice fjallaði nýlega um þetta og hver staðan sé nú, tæplega hálfri öld eftir að bókin kom út. Bent er á að í umfjöllun Gaya Herrington, sérfræðings hjá KPMG, komi fram að miðað við núverandi gögn og ástand heimsmála, mælt út frá 10 þáttum á borð við mannfjölda, frjósemi, mengun, matvælaframleiðslu og iðnframleiðslu, þá sé staðan mjög nálægt því að vera eins og vísindamennirnir spáðu fyrir um í bók sinni og því stefni í að spádómar þeirra um að ekki sé endalaust hægt að halda áfram að stefna að hagvexti rætist og það með tilheyrandi áhrifum á mannlegt samfélag.
Góðu fréttirnar eru að ekki er of seint að snúa þessari þróun við og byrja að takmarka hagvöxt áður en skortur á náttúruauðlindum þvingar okkur til þess. Þetta muni síðan leiða til þess að fólk vilji síður eignast mörg börn, aðgengi að getnaðarvörnum verði gott og iðnframleiðsla dragist saman og meiri áhersla verði lögð á heilbrigðismál og menntun.
