The Guardian skýrir frá þessu. Fram kemur að vísindamenn hafi rannsakað heila og líkamsstærð 1.400 tegunda, bæði núlifandi og útdauðra á síðustu 150 milljónum ára, til að sjá hvort hægt sé að spá fyrir um heilastærð spendýrs út frá líkamsstærð þess.
Niðurstaða þeirra er að stærð heilans hefur ekki haldist í hendur við líkamsstærð í gegnum þróunarsöguna. Til dæmis hafa heilar og líkamar mannapa stækkað í gegnum tíðina en heilar útdauðra tegunda manna urðu stærri en heilar apa en á sama tíma minnkaði líkamsstærð þeirra.
Dr Jacob Dunn, prófessor í þróunarlíffræði við Anglia Ruskin háskólann og einn höfunda rannsóknarinnar, sagði að tegundir virðist kannski vera með mjög stóra heila en hugsanlega sé það bara líkami þeirra sem hafi þróast þannig að hann minnkaði og því virðist heilinn vera stór.
Samkvæmt niðurstöðum rannsóknarinnar, sem hefur verið birt í vísindaritinu Science Advances, þá voru það tveir stórir atburðir sem breyttu þeirri stefnu sem heilastærð tegundanna hafði tekið. Annar er árekstur risastórs loftsteins við jörðina fyrir um 66 milljónum ára en í kjölfar hans dóu risaeðlurnar út. Samhliða því stækkuðu heilar spendýra af ættum nagdýra og leðurblaka, svo einhver séu nefnd, og þau voru fljót að taka yfir fyrrum yfirráðasvæði risaeðla. Um 30 milljónum ára síðar varð hröð lækkun hita til að líkamar og heilar tegunda, þar á meðal sela, bjarndýra, hvala og prímata, breyttust hratt.
