Fréttir af samningnum berast á sama tíma og Bandaríkin og Íran reyna nú að komast að samkomulagi um að hefja viðræður á nýjan leik um kjarnorkumál Íran. Samningurinn við Kína styrkir ekki stöðu Íran í þeim viðræðum en veitir landinu smávegis andrými á pólitíska sviðinu og færir landinu þá tilfinningu að það sé ekki eins einangrað á alþjóðavettvangi.
New York Times hefur eftir sérfræðingi að samningurinn líkist að mestu samningi sem uppkasti að var lekið fyrir tveimur árum. Samkvæmt honum munu Kínverjar fjárfesta fyrir sem svarar til um 50.000 milljarða íslenskra króna í kjarnorku, höfnum og járnbrautum í Íran á samningstímanum. Á móti mun Íran selja Kínverjum olíu á mun lægra verði en fæst á heimsmarkaði. Löndin ætla einnig að auka hernaðarsamstarf sitt.
Hernaðarsamstarfið hefur hringt viðvörunarbjöllum á Vesturlöndum. Í Bandaríkjunum segja íhaldssamir fréttaskýrendur að hér hafi myndast ný blokk sem beinst gegn Bandaríkjunum og sjá þeir samninginn sem merki um aukin áhrif Kína í Miðausturlöndum og fyrirætlana um að takast á við Bandaríkin á alþjóðavettvangi.