The Guardian skýrir frá þessu. Fram kemur að þessir óveðursatburðir ársins hafi verið allt frá stjórnlausum gróður- og skógareldum til fellibylja. Mat á tjónsupphæðum nær aðeins yfir það sem tryggingafélög bæta en heildartjónið var miklu hærra því megnið af tjóninu var ótryggt.
Það þarf ekki að koma á óvart að það voru fátækustu þjóðirnar sem urðu fyrir mesta tjóninu að því er segir í skýrslunni sem ber heitið „Count the cost of 2020: a year of climate breakdown“ en hún er frá Christian Aid mannúðarsamtökunum.
Fram kemur að aðeins 4% af því tjóni sem varð af völdum öfgafulls veðurs í fátækum ríkjum hafi verið tryggt en í ríku löndunum er hlutfallið 60%. Er vísað til nýrrar rannsóknar um þetta en hún var birt í The Lancet í nóvember.
Óveður hafa auðvitað herjað á mannkynið öldum saman, löngu áður en hnattræn hlýnun af mannavöldum fór að hafa áhrif að sögn skýrsluhöfunda. En eftir rúmlega eina öld með hækkandi hitastigi sem hefur orðið til að yfirborð sjávar hefur hækkað og fellibyljir hafa orði sífellt öflugri hafa áhrif óveðra aukist sem og tjónið af þeirra völdum. Hitabeltisstormar, fellibyljir eða hvað fólk vill kalla öflug óveðurskerfi eru nú líklegri en áður til að vera öflugri, vara lengur og bera meira vatn með sér en áður.