Sagan um Wirecard er næstum eins og æsispennandi skáldsaga, svo ótrúleg er hún. Þýska þingið hefur hafi rannsókn á málefnum þingsins og nýlega kom fram að þýska rannsóknarlögreglan, Bundeskriminalamt, var í viðskiptum við fyrirtækið frá 2013 fram í nóvember 2020 þrátt fyrir að grunur hafi vaknað 2015 um að eitthvað væri bogið við bókhald fyrirtækisins. Viðskiptunum lauk ekki fyrr en um hálfu ári eftir að hneykslið varð opinbert.
The Financial Times hefur komist yfir tölvupósta sem fóru á milli rannsóknarlögreglunnar og Wirecard sem sérhæfði sig í millifærslum, greiðslukortum og áhættumati. Í þeim kemur fram að Wirecard gerði um þriðjung þeirra fölsuðu greiðslukorta sem lögreglan notaði í tengslum við rannsóknir sínar, til dæmis þegar lögreglumenn störfuðu undir dulnefni eða fengu upplýsingar úr ákveðnum lögum samfélagsins.
Wolfgagn Wieland, sem þingið fól að rannsaka málefni fyrirtækisins, hefur kvartað undan því að erfitt sé að fá þau gögn sem hann vill fá og eru nauðsynleg fyrir rannsóknina. Neuw Zürcher Zeitung skýrir frá þessu. Hann þurfti að biðja beint um ákveðna hluta af gögnunum áður en hann fékk þau afhent. Að auki var búið að afmá stóra hluta af innihalda skjalanna.
En út frá gögnunum hefur Wieland komist að þeirri niðurstöðu að Jan Marsalek, þáverandi næst æðsti stjórnandi Wirecard hafi safnað miklu magni gagna frá samstarfsaðilum fyrirtækisins. Ætlunin var að sögn að afhenda þýsku leyniþjónustunni þessar upplýsingar en hún segist aldrei hafa fengið þær. Wieland veit ekki hvort einhverjir aðrir fengu þessar upplýsingar. Marsalek er nú sagður vera í felum nærri Moskvu og njóti verndar rússneskra leyniþjónustumanna. Þýska leyniþjónustan var einnig í viðskiptum við Wirecard en þó ekki í jafn miklum og rannsóknarlögreglan.
Rannsókn Wieland beinist einnig að því að þar sem rannsóknarlögreglan var í fararbroddi í baráttunni við peningaþvætti og skipulagða glæpastarfsemi hefði hún átt að rannsaka samstarfsaðila sína betur. „Þarna var refurinn látinn gæta hænsnanna,“ sagði Wieland. Hann leggur áherslu á að ekkert hafi komið fram sem bendi til að Wirecard hafi brotið lög í samstarfinu við lögregluna en samstarfið hafi hjálpað fyrirtækinu að bæta ímynd sína þegar það reyndi að ná opinberum viðskiptum til sín.