Mirror skýrir frá þessu. Fram kemur að yfirleitt séu janúar og febrúar annasömustu mánuðir ársins hjá útfararstjórum og nú séu andlátin þriðjungi fleiri en í meðalári.
Samtök útfararstjóra segja að ástandið sé verst í miðhluta landsins þar sem meðalbiðtíminn eftir útför sé rúmlega þrjár vikur. Alls staðar, nema í Manchester og Liverpool, hefur biðtíminn eftir útförum lengst en talið er að mörg hundruð útfararstjórar séu orðnir uppiskroppa með pláss fyrir lík.
„Þetta hefur aldrei verið eins slæmt og það er nú,“ er haft eftir David Barrington, sem rekur 70 ára gamla útfararþjónustu, Barrington Funeral Service. „Við förum með einn út og tökum annan inn. Við getum ekki tekið neinn inn fyrr en við höfum jarðsett einn. Það eru svo margir. Þetta er miskunnarlaust,“ sagði hann einnig.
Hann sagði einnig að töluvert fleira ungt fólk væri jarðsett núna en áður. „Við erum með fjölskyldur sem hafa misst tvo eða þrjá. Í þessari viku vorum við með fjölskyldu, við vorum með eiginmann konu og nú er faðir hennar látinn, báðir úr COVID-19, á einni viku.“
Strangar fjöldatakmarkanir eru í gildi við útfarir og mega 30 vera viðstaddir á Englandi, 25 á Norður-Írlandi, 30 í Skotlandi en í Wales ræður stærð útfararstaðarins fjöldanum.
Útfararstofan Uden & Sons í Lundúnum hefur staðið fyrir níu „tvöföldum útförum“ það sem af er ári en það er sami fjöldi og er yfirleitt á einu ári. Biðin eftir útför er allt að fimm vikur en í fyrstu bylgju faraldursins var hún ein og hálf vika.