Hann þjáðist þá af svo miklum vökvaskorti að hendur hans og fætur voru við það að leysast upp eftir svona langan tíma í söltum sjónum. Hann léttist um sex kíló á þessum 28 klukkustundum við að berjast fyrir lífi sínu.
Í umfjöllun BBC um málið kemur fram að Brett hafi fengið matareitrun þegar hann var í tíu tíma siglingu með vinum sínum undan ströndum Indónesíu. Um klukkan 02.30 leið honum svo illa vegna matareitrunar að hann gat ekki annað en kastað upp. Hann ákvað að láta æluna vaða í sjóinn en það leið yfir hann við það og hann datt útbyrðis.
„Ég lá og sá ljósin á bátnum sem hvarf sjónum mínum. Ég öskraði. Ég öskraði af öllum lífs og sálarkröftum en áttaði mig fljótlega á að þeir myndu ekki heyra í mér.“
Í staðinn hófst baráttan við að lifa af. Hann varð að halda sér á floti næstu 28 klukkustundirnar á meðan handleggir hans og fætur urðu sífellt þróttminni. Hann fékk krampa en gat ekki leyft sér að slaka á.
Til að reyna að halda sönsum fór hann í huganum yfir titla allra þeirra bóka og geisladiska sem hann átti. En ofskynjanir sóttu að honum og eitt sinn dottaði hann en vaknaði fljótt við háværa máfa sem höfðu komið auga á hann.
„Eitthvað slóst í höfuð mér. Ég lyfti því til að sjá hvað þetta væri og þá kom fugl og flaug beint á höfuð mér. Ég fann blóðið streyma niður nasirnar. Ég vissi hvað hafði gerst. Það var eins og einhver hefði lamið mig með hafnaboltakylfu.“
En fuglarnir voru ekki einu dýrin sem hann þurfti að glíma við í þessar 28 klukkustundir því hákarlar birtust einnig. Sá fyrsti eftir um 15 klukkustundir en þá fann Brett að eitthvað rakst í síðu hans. Hann áttaði sig þó fljótlega á að hér var um hákarl að ræða af tegund sem er ekki þekkt fyrir að ráðast á fólk.
13 klukkustundir til viðbótar liðu þar til martröðinni lauk en þá sáu áströlsk hjón hann í sjónum fyrir algera tilviljun. Þau höfðu heyrt af hvarfi hans og höfðu því augun opin. Hann fannst um 20 km frá þeim stað þar sem hann datt útbyrðis.
