Í umfjöllun CNN um málið kemur fram að ef svo færi myndu samfélög reyna að læra að lifa með veirunni. Samfélög myndu opnast hægt og rólega og létt yrði á sumum hömlum en þó með fyrirvörum um að fylgja verði ráðleggingum sérfræðinga. Sýnataka og eftirlit með ferðum fólks yrði hluti af lífi fólks til skamms tíma séð. Í mörgum löndum gæti fólki svo nánast fyrirvaralaust verið skipað í sóttkví eða einangrun. Hugsanlega myndu finnast læknismeðferðir við sjúkdómnum en faraldrar gætu brotist út á ári hverju og dauðsföllum af völdum veirunnar myndi halda áfram að fjölga.
Þetta er auðvitað eitthvað sem stjórnmálamenn forðast að ræða enda vilja þeir halda í bjartsýnina. En margir sérfræðingar taka þennan möguleika mjög alvarlega og það ekki að ástæðulausu því þetta hefur gerst áður, nokkrum sinnum.
„Við getum ekki dregið ákveðna ályktun um að bóluefni verði búið til eða að það muni standast allar prófanir varðandi áhrif og öryggi.“
Hefur CNN eftir David Nabarro, prófessor í alþjóðaheilbrigðismálum við Imperial College London, sem benti einnig á að til væru veirur sem engin bóluefni væru enn til við. Hann sagði jafnframt að það væri mjög mikilvægt að samfélög um allan heim undirbúi sig undir að geta varist veirunni ef hún verði stöðug ógn en um leið gert fólki kleift að lifa félagslegu lífi og tryggja að hagkerfið stöðvist ekki.
Flestir sérfræðingar eru að sögn vissir um að bóluefni muni á endanum verða til gegn COVID-19, að hluta vegna þess að veiran stökkbreytist ekki hratt eins og til dæmis HIV og malaría.
„Við höfum aldrei þróað bóluefni á 12 til 18 mánuðum. Það þýðir ekki að það sé útilokað en það væri mikið afrek.“
Sagði Peter Hotez, rektor National School of Tropical Medicine hjá Baylor College of Medicine í Houston.
