Ári eftir hernámið hafði einn af leiðtogum hollensku andspyrnuhreyfingarinnar samband við móður Freddie og bað um leyfi til að fá Freddie og systur hennar, Truus, til liðs við andspyrnuhreyfinguna. Móðirin veitti samþykki fyrir því án þess að vita hvað systurnar ættu að gera.
Í samtali við History.com sagði Freddie síðar að þær hefðu síðar fengið að vita að þær ættu að læra að skemma brýr og járnbrautarteina. Þær áttu einnig að læra að skjóta svo þær gætu drepið nasista.
Ásamt þriðju stúlkunni, Hannie Schaft, mynduðu stúlkurnar þrjár eina kvennahópinn, innan hollensku andspyrnuhreyfingarinnar, sem drap nasista. Þær hjóluðu um götur Haarlem, með skammbyssur í körfum sínum, og leituðu að nasistum sem þær gætu skotið. Á kvöldin puntuðu þær sig og fóru á bari þar sem þær ginntu þýska hermenn til lags við sig og spurðu hvort þeir vildu fara með þeim út í skóg. Skógarferðirnar enduðu þó aldrei með kossi heldur með skammbyssuhvellum.
„Við tókum þá af lífi. Við neyddumst til að gera það. Það var slæmt en nauðsynlegt að drepa þá, þeir sviku gott fólk.“
Sagði Freddie í samtali við Washington Post.
Systurnar lifðu stríðið af en Hannie Schmidt var handtekin og tekin af lífi af nasistum þremur vikum fyrir stríðslok.