Þá kynnti hann til sögunnar nýja stefnu, sem nefnist Byungjin, fyrir miðstjórn Verkamannaflokksins. Ef þessi áætlun átti að heppnast var leiðtogafundur með forseta Bandaríkjanna óumflýjanlegur og nú er þessu fundur að verða að veruleika.
Í upphafi valdatíma síns stóð Kim Jong-un fyrir miklum hreinsunum meðal undirmanna sinna og þeim sem hann treysti ekki var miskunarlaust rutt úr vegi og margir teknir af lífi. Samhliða þessum hreinsunum kynnti hann Byungjin stefnuna. Hann sagði miðstjórn Verkamannaflokksins framvegis myndi þróun kjarnorkuvopna og efnahagslegar umbætur vera forgangsverkefni. Fram að þessu hafa kjarnorkumálin verið í forgangi.
Undir stjórn Kim Jong-un hefur Norður-Kórea unnið markvisst að smíði kjarnorkuvopna og eldflauga, sem geta borið kjarnorkusprengjur, þrátt fyrir fordæmingar af hálfu alþjóðasamfélagsins og refsiaðgerðir. Svo virðist sem Kim Jong-un hafi komist að þeirri niðurstöðu, í kjölfar misheppnaðra diplómatískra leiða, að eina leiðin til að fá umheiminn og þá aðallega Bandaríkin til að taka Norður-Kóreu alvarlega væri að eignast kjarnorkuvopn.
Nú, þegar þessu stóra verkefni er lokið, er leiðtoginn reiðubúinn til að takast á við næsta verkefni: efnahagsmálin. Greinileg merki um þetta komu fram í nýársávarpi leiðtogans en þá nefndi hann efnahagsmál næstum því jafn oft og kjarnorku. Í ávarpinu hélt hann að vanda áfram að hafa í hótunum við Bandaríkin en um leið kom hann mörgum á óvart og opnaði fyrir þátttöku Norður-Kóreu í vetrarólympíuleikunum í Suður-Kóreu mánuði síðar. Í framhaldi af þessu opnaðist á samskipti norðan- og sunnanmanna og leiðtogar Kóreuríkjanna hafa fundað tvisvar síðan.
Það var Suður-Kórea sem kom boði um leiðtogafund frá Kim Jong-un til Donald Trump. Þegar Trump féllst á boðið hafði Norður-Kórea náð stóru pólitísku markmiði sínu, beinum viðræðum við Bandaríkin.
Það er því hugsanlega hægt að færa rök fyrir að málin hafi þróast eins og Kim Jong-un vildi og nú snúist þau um efnahagsmál hins fátæka lands. Alþjóðlegar refsiaðgerðir fóru að virka af alvöru á síðasta ári, sérstaklega eftir að Kínverjar fóru að framfylgja þeim. Til að koma í veg fyrir efnahagslegt hrun var Kim Jong-un tilneyddur til að draga úr deilunum og orðaskakinu við umheiminn. En hugsanlega telur hann sjálfur að hann hafi neyðst til að kynda undir deilum við umheiminn og koma sér upp kjarnorkuvopnum og eldflaugum áður en hann settist að samningaborðinu því það tryggi honum sterkari samningsstöðu.