Beinhimnubólga (e: periostitis tibia, medilat tibiasyndrom, shin splints) er algengur álagsáverki hjá hlaupurum og er tíðnin óháð kyni og aldri. Flestir hafa orðið fyrir meiðslunum einhvern tímann á hlaupaferlinum og eru batahorfur góðar ef fyrirbyggjandi aðgerðum og meðferð er beitt tímanlega.

Verkurinn við beinhimnubólgu er staðsettur innanvert á sköflungi u.þ.b. 10 til 20 sentimetrum fyrir ofan ökklaliðinn. Í fyrstu koma óþægindin eftir æfingar en verða síðan meira viðvarandi.

Aftari vöðvi sköflungsins (musculus tibialis posterior) endar í sin sem liggur innanvert um ökklaliðinn og undir fótinn þar sem sinin dreifir sér í smærri greinar sem festast undir millifótabeinin. Vöðvinn er mikilvægur til að mótverka innhalla á fæti (pronation). Við innhalla eykst álagið á vöðvanum og hætta á bólgu við beinhimnuna.

Meiðslin eru algengust á vorin þegar æfingaálag er aukið. Hlaup á hörðu undirlagi, hallandi braut og skór með lélega dempun/stuðning eru algengur orsakaþáttur, en of mjúkt undirlag (sandur, gras) getur aukið á innhalla og orsakað meiðslin.

Til að fyrirbyggja meiðslin er því mikilvægt að huga vel að skóm, hugsanlegu innhallavandamáli, hita vel upp fyrir átök, taka mark á verkjaaðvörunum og draga þá úr æfingum.

Teygjur á aumum og stuttum vöðvanum eru mikilvægar og draga má úr bólgunni með ískælingu (a.m.k. 20 mín. í einu tvisvar til þrisvar á dag) eða með bólgueyðandi lyfjum.

Í flestum tilvikum eru batahorfur góðar ef tekið er á vandanum í upphafi með festu en ef einkenni eru slæm eða hverfa ekki þrátt fyrir meðferð er rétt að taka röntgenmynd af sköflungnum til að útiloka hugsanlega álagssprungu/-brot í beininu.