Aníta Briem sendir frá sér bók – Leikur í nýrri mynd Werners Herzog
Leikkonan Aníta Briem er stödd hér á landi til að kynna bók sína Mömmubitar – næring og hollusta á meðgöngu. Bókina gerði Aníta í samstarfi við Sólveigu Eiríksdóttur.
Aníta býr í Los Angeles ásamt eiginmanni sínum, gríska leikaranum og leikstjóranum Dean Paraskevopoulos, og tveggja ára dóttur þeirra Miu. Aníta fékk einmitt hugmyndina að bókinni þegar hún gekk með dóttur sína.
„Ég lifi mjög heilsusamlegu líferni og hugsa vel um mataræðið,“ segir Aníta. „Þegar ég varð ólétt þá lenti ég strax í vandræðum, mér var óglatt og var orkulaus og varð afhuga mat. Ég hafði engar hugmyndir um það hvað væri réttast að borða en vissi að ég þyrfti að fá nauðsynleg og fjölbreytt næringarefni svo barnið þroskaðist vel. Ég fór að leita að skemmtilegri bók með nytsömum upplýsingum og hugmyndum en þær bækur sem ég fann um mataræði á meðgöngu voru annaðhvort 600 blaðsíðna doðrantar um næringarfræði eða vefsíður sem birtu bara neikvæða hluti um alvarlegar afleiðingar ef maður borðaði þetta eða hitt.
Ég fór að krota niður hjá mér og taka nótur um ýmislegt í sambandi við mataræði og fór smám saman að sjá fyrir mér bók um næringu á meðgöngu. Ég er fínn kokkur en samt enginn meistarakokkur og vildi fá atvinnumann til að sjá um mataruppskriftirnar. Solla var eina manneskjan sem kom til greina og ég ákvað að sitja um hana þangað til ég fengi hana í lið með mér. Ég þekkti hana ekki neitt en sendi henni póst og kynnti hugmyndina fyrir henni og henni fannst þetta vel til fundið því dóttir hennar var einmitt ólétt á sama tíma. Við Solla fórum að vinna saman og það er búin að vera þvílík gleði að vinna með henni. Hún er ein sú yndislegasta manneskja sem ég hef nokkru sinni kynnst.“
Í bókinni er fjallað allt milli himins og jarðar sem tengist hollustu og næringu á meðgöngu. Einn kaflinn heitir Bland í poka en Aníta nýtti sér einmitt bland í poka á meðgöngunni. „Ég var með naslpoka sem ég sett í alls kyns hnetur, þurrkaða ávexti og fræ. Þetta var frábært fyrir mig því þannig gat ég haldið orkunni betur og spornað við ógleði. Þetta var frábært fyrir barnið því það var að fá þá reglulegu næringu sem það þurfti,“ segir Aníta. „Solla á uppskriftirnar að naslinu og þær eru flottari en það sem ég var með á sínum tíma. Þetta er fjölbreytt bók og við fjöllum um alls konar mat og gefum ráð sem ég veit að hefðu nýst mér á minni meðgöngu. Svo segi ég litlar sögur inni á milli um ýmislegt sem tengist minni óléttu.“
Hvernig sögur eru það?
„Ég segi til dæmis frá því að ég reyndi í byrjun að fela óléttuna fyrir öðrum. Þegar ég var í boðum var fólk mikið að spyrja af hverju ég væri ekki að drekka áfengi. Þá tók ég upp þann sið að fá mér bara sódavatn í kokteilglasi með lime eða sítrónu og þá hættu allir að spyrja. Ég fjalla líka um alvarlegri hluti eins og depurð á meðgöngu, sem mér finnst merkilegt efni og þess virði að um það sé rætt.“
Fannst þú fyrir depurð á meðgöngunni?
„Já, um tíma gerði ég það. Það er sagt að frá þriðja til sjötta mánaðar meðgöngu séu frábærir af því þá finni maður ekki lengur til ógleði og líði vel. En ég upplifði það ekki, heldur var ég á þessu tímabili döpur og hafði áhyggjur af því hvernig myndi fara. Við það bættist samviskubit af því að mér skyldi líða svona og ekki vera í skýjunum yfir því kraftaverki sem mér var gefið og þá leið mér ennþá verr. Ég var að lesa mér til um það hvort þessar tilfinningar væru eðlilegar en fann ekki mikið. Mér fannst ég ekki vera eins og ég ætti að vera. Svo leið sú tilfinning hjá.
Í bókinni skrifaði ég lítið innskot um þetta tímabil. Ef ég hefði heyrt einhvern annan segja að þessar tilfinningar væru ekki óeðlilegar þá hefði ég verið aðeins rórri. Það er erfitt að aðskilja hvað eru hormón og hvað eru tilfinningar manns, þetta er svo samofið. Maður veit bara hvernig manni líður og hvað hjartað segir. Það er svo mikið ferðalag fyrir líkamann og alla tilveru manns að ganga með barn.“
Mia dóttir Anítu er tveggja ára gömul. Aníta er spurð hvort það hafi breytt henni að verða móðir. „Alveg tvímælalaust. Hjartað er orðið fimm sinnum stærra,“ segir hún. „Ég er miklu þolinmóðari en áður og fyrirgef fólki mun auðveldar. Eftir því sem maður lærir meira og upplifir meira því umburðarlyndari verður maður.“
Mia litla á íslenska móður, grískan föður og býr í Los Angeles. Hvernig gengur að blanda þessum ólíku menningarheimum saman í uppeldinu?
„Ég held að hún fá það besta af öllu, vona það allavega. Fyrir mér er hún Íslendingur en hún fær líka margt fallegt úr grískri menningu. Við erum grískt-íslenskt heimili, skiptum hátíðunum til dæmis þannig að við erum með íslensk jól og gríska páska, sem eru stærsta hátíð Grikkja. Við skírðum Miu bæði í íslenskri og grískri kirkju sem var táknrænt. Við vildum að hún fengi þau skilaboð að hægt væri að taka allt það besta úr þeim menningarheimum sem maður kynnist og gera það að manns eigin.
Mia er óskaplega skörp stelpa með ákveðnar skoðanir á öllu. Hún er að læra þrjú tungumál, tjáir sig vel og syngur mikið. Pabbi hennar talar grísku við hana og ég íslensku og svo talar hún ensku á leikskólanum. Hún hefur mikla ánægju af því að hátta bangsana sína og breiða yfir þá og syngur þá Sofðu unga ástin mín.“
Aníta segist reyna að koma eins oft til Íslands og hún geti. „Ég hef reynt að koma tvisvar á ári en ferðunum hefur fækkað síðan dóttirin fæddist. Ég sakna Íslands mjög mikið. Í mínu starfi er erfitt að taka langt frí. Ég get kannski farið í burtu í viku nema ég hafi mjög gilda afsökun til að fara í lengri tíma.“
„Ég var að lesa mér til um það hvort þessar tilfinningar væru eðlilegar en fann ekki mikið. Mér fannst ég ekki vera eins og ég ætti að vera. Svo leið sú tilfinning hjá.“
Aníta fer með hlutverk í nýjustu mynd hins virta leikstjóra Werners Herzog, Salt and Fire, en búist er við að myndin verði frumsýnd í vor. Um samvinnuna við Herzog segir hún: „Það er mikil heiður að fá að vinna með Herzog. Það var óskaplega gaman að ganga inn í hans heim og vinna undir leiðsögn hans. Hann hefur mjög ákveðnar skoðanir á því hvernig hann vill hafa hlutina. Mér finnst það frábært. Oft kvartar fólk undan leikstjórum sem eru ákveðnir og kallar þá harðstjóra eða einræðisherra en það gefur mér mjög mikið að vinna með leikstjóra sem virkilega veit hvað hann vill. Erfiðast finnst mér að vinna með leikstjórum sem vita ekki hvað þeir vilja því þá verður útkoman ekki markviss.“
Ýmis kvikmyndaverkefni eru framundan en Aníta vill sem minnst um þau ræða að sinni. „Ég er búin að ráða mig í nokkur verkefni en dagsetningar í þessum bransa standast yfirleitt illa og hlutir tefjast og frestast. Þess vegna er ég lítið fyrir að tala um verkefni fyrr en þau eru komin af stað. Fram að því er ég að undirbúa mig fyrir þau.“
Er þetta lýjandi starf?
„Já, þetta er mjög lýjandi en þess virði. Hæðirnar eru mjög háar og lægðirnar mjög lágar. Þannig er þetta líf. Ég fór ekki inn i þennan heim af kæruleysi, ég gerði mér grein fyrir því að þetta yrði ekki auðvelt líf. Það reynir á mann en það er sama í hvaða listgrein maður vinnur, maður verður að leggja hjarta sitt, allan sinn kraft, dug og þol í starfið.“
