Kanadíski hvalfriðunarmaðurinn Paul Watson og samtök hans Sea Shepherd komust í deigluna hér á Íslandi árið 1986 þegar þau sökktu tveimur hvalveiðibátum í Reykjavíkurhöfn. Síðan þá hefur Watson verið uppnefndur hryðjuverkamaður og einn helsti óvinur Íslands.
Fyrsta andófið sem Watson sýndi var árið 1969 þegar hann mótmælti kjarnorkutilraunum á Amchitka-eyju í Alaska, þá 19 ára gamall. Skömmu síðar hélt hann á hafið til að taka þátt í dýraverndunaraðgerðum Greenpeace og síðar klofningshóps síns, Sea Shepherd. Þessar aðgerðir hafa ekki alltaf verið friðsamlegar heldur haft það markmið að trufla og valda tjóni líkt og aðgerðin á Íslandi.
Á áttunda áratugnum var sjónum hans að miklu leyti beint að selveiðum en um miðjan níunda áratuginn urðu Færeyingar fyrir barðinu á honum vegna grindhvalaveiða. Í ágúst árið 1985 kom skip hans við í Reykjavíkurhöfn til að taka olíu til að komast til Færeyja. Vegna tafa á afgreiðslu Olís sagði Watson að eðlilegast væri að Íslendingar sjálfir yrðu næst fyrir barðinu á Sea Shepherd. Stóð hann við þessa hótun ári seinna.
Þann 9. nóvember árið 1986 blasti ógnvænleg sjón við starfsmönnum Hvals hf. þegar þeir komu að bátum sínum í Reykjavíkurhöfn. Botnlokurnar höfðu verið losaðar og lágu bátarnir sokknir í höfninni. Einnig höfðu verið unnin skemmdarverk á skrifstofum og kjötvinnslustöð Hvals hf. í Hvalfirði. Engar hótanir höfðu borist Hval hf. fyrir skemmdarverkin en Watson lýsti samstundis yfir ábyrgð á þeim.
Watson og maður að nafni David Howlitt, einnig úr samtökunum, höfðu flogið til Íslands og þóst vera ferðamenn. Þeir brutu allt og brömluðu í hvalstöðinni með sleggjum og keyrðu svo að Reykjavíkurhöfn þar sem þeir losuðu botnlokur bátanna tveggja. Í kjölfarið flugu þeir úr landi til Lúxemborgar.
Lýst var eftir sökudólgunum sem uppnefndir voru hryðjuverkamenn í fjölmiðlum. Watson sagðist þá reiðubúinn að mæta ákæru og rúmu ári síðar kom hann til lands til að verja sig. Þá var honum vísað úr landi og neitað um endurkomu en var aldrei ákærður fyrir verknaðinn. Þrátt fyrir að hafa sloppið við fangelsisdóm virðist málið hafa snúist í höndunum á honum því að verknaðurinn fékk mjög slæma umfjöllun í fjölmiðlum en Íslendingar og Hvalur hf. fengu samúð.