Það er margt í mörgu og það sannaðist í þorpinu Bristol, í Bucks-sýslu í Pennsylvaníu í Bandaríkjunum, 17. október árið 2010. Þar í kofaskrifli úti í skógi bjuggu mæðgurnar Rebecca Anne Olenchock og Kimberly Venose. Líf þeirra var ekki dans á rósum og Rebeccu dreymdi um betri tilveru annars staðar, en Kimberly, móðir hennar, virtist sátt við að hírast í greninu, sem klastrað var saman úr krossviðarplötum, og vildi ekki flytja.
Þrátt fyrir að Rebecca byggi ekki við munað eins og rafmagn og rennandi vatn var hún í fullu starfi sem gengilbeina og reyndi af fremsta megni að spara og koma sér upp sjóði.
Kornið á það til að fylla mælinn og það gerðist einmitt áðurnefndan dag, árið 2010.
Þannig var mál með vexti að Kimberly glímdi við heilsubrest af ýmsum toga og hafði fengið fengið framfærslueyri um nokkurt skeið. Að lokum var svo komið að skilnaðurinn taldist frágenginn og frekari framfærslu var ekki að vænta úr þeirri átt.
Kimberly varð háðari dóttur sinni, sem sá draum sinn um flutning úr skóginum og betra líf fjarlægjast með degi hverjum. Kornið fyllti mælinn.
Þannig var mál með vexti að Rebecca var í vandræðum með að geyma það fé sem hún fékk fyrir vinnu sína. Engan hafði hún bankareikning og fátt um góða felustaði í hreysinu.
Þó hafði Rebecca afrekað að safna fyrir gamalli Kia-bifreið og fyrir tilstilli Söndru Mullican, talsmanns heimilislausra á svæðinu, fékk hún að geyma eitthvert fé í öryggisskáp í kirkju.
Það kom þó tíðum fyrir að Rebecca uppgötvaði að peningar sem hún faldi í kofa mæðgnanna „höfðu horfið“.
Sem sagt, Rebecca kom móður sinni fyrir kattarnef 17. október árið 2010 á „heimili“ þeirra mæðgna. Rebecca barði Kimberly með hafnaboltakylfu og hellti síðan lampaolíu yfir hana þar sem hún lá meðvitundarlaus inni í kofaskriflinu og bar að lokum eld að. Að þessu loknu skellti hún hengilás á hurðina og ók á brott.
Kimberly komst til meðvitundar, föt hennar voru alelda sem og kofinn, en engu að síður tókst henni að brjótast út um einn vegginn, staulast að veginum og öskra á hjálp. Andartaki áður en hjarta hennar gaf sig tókst henni að segja einum sjúkraliða að dóttir hennar hefði reynt að drepa hana.
Nokkrum dögum síðar fann lögreglan Rebeccu í Johnson City í Tennessee þar sem hún var með karli sem hún hafði kynnst í gegnum internetið.
Réttarhöldin tóku þrjá daga og úrskurðaði dómarinn, Albert Cepparulo, Rebeccu seka. Hann vísaði til föðurhúsanna þeirri fullyrðingu verjanda Rebeccu að ömurlegar heimilisaðstæður hefðu hrakið hana til örþrifaráða.
Vissulega hafði verjandi ýmislegt til síns máls, því alkunna var að nag- og skordýr voru ekki af skornum skammti og bættu ekki úr skák í því sem fyrir taldist ekki til mannsæmandi aðbúnaðar.
Cepparulo sagði að Rebecca ætti við andleg vandamál að stríða, en væri engu að síður sek. Þann 12. október, 2011, fékk Rebecca lífstíðardóm fyrir morðið á móður sinni og 12 til 25 ára dóm fyrir íkveikju og dómana má hún afplána samtímis.
Einnig úrskurðaði Cepparulo að Rebecca skyldi njóta meðferðar vegna andlegra veikinda og annars sem þeim tengdist meðan hún afplánaði dóminn. Ó já.
