Marissa Devault var skuldum vafin – Dale Devault var líftryggður
Hinn 8. apríl, 2014, komst kviðdómur í máli Marissu DeVault, þá 36 ára konu frá Arizona í Bandaríkjunum, að þeirri niðurstöðu að hún væri sek um morð á eiginmanni sínum, Dale Harrell.
Marissa réðst á eiginmann sinn með hamri á heimili þeirra hjóna í Gilbert í Maricopa-sýslu að kvöldi 14. janúar 2009.
Hún fullyrti síðar að Dale hefði verið ofbeldisfullur eiginmaður og hefði tekið hana kverkataki og neytt hana til samræðis og það hefði ekki verið nein nýlunda. Bar hún því við að um sjálfsvörn hefði verið að ræða.
Reyndar lést Dale ekki strax. Hann fékk slæma höfuðáverka og var á batavegi þegar hann fékk slag og síðar hjartaáfall í tvígang. Hann var því orðinn frekar veikburða þegar hann, þremur vikum eftir árásina, fékk blóðkökk í lungun sem dró hann til dauða.
Nú, en Marissa var í kjölfarið ákærð fyrir morð og lögðu sækjendur ekki trúnað á þær útskýringar Marissu að um sjálfsvörn hefði verið að ræða þetta afdrifaríka kvöld í janúar.
Sækjendur voru þess fullvissir að morðið mætti rekja til fjárhagsörðugleika Marissu. Hún hefði viljað komast yfir líftryggingu Dales til að geta gert upp 360.000 dala skuld við „sykurpápa“ nokkurn, Allen Flores, sem hún hafði kynnst á netinu.
Reyndar hafði Marissa einnig skellt skuldinni á vin þeirra hjóna, sem glímdi við heilaskaða og bjó á heimili þeirra. Máli sínu til stuðnings framvísaði hún skriflegri játningu vinarins.
Að sögn sækjenda hafði Marissa leitað til fyrrverandi elskhuga og beðið hann um að myrða Dale. Elskhuginn fyrrverandi bar að Marissa hefði beðið hann að „sjá um“ Dale – reyndar sagðist hann ekki hafa verið alveg viss um hvað „sjá um“ merkti nákvæmlega, en það hefði engu breytt; hann vildi ekki hafa neitt saman við Marissu að sælda.
Til að útskýra sín miklu fjárráð, sem tilkomin voru vegna lánsins frá Allen Flores, spann Marissa heilmikinn lygaþráð. Vinum og ættingjum, og hugsanlega Dale, sagði hún að hún hefði fengið féð í arf; Flores hefði verið ástmaður látins, samkynhneigðs stjúpföður hennar. Hún átti reyndar stjúpföður, en hann var hvorki dauður né samkynhneigður.
Allen þessi Flores var greinilega vafasamur pappír. Kynni hans og Marissu hófust á síðu „sykurpápa“ sem lánuðu fjárvana konum fé gegn kynferðislegri þjónustu af ýmsum toga.
Allen var fullvissaður um að hann myndi ekki varpa sök á sig þótt hann vitnaði gegn Marissu og upplýsti hann um þá ráðgjöf sem hann hafði veitt henni varðandi líftryggingu eiginmanns hennar og við að falsa játningu heilaskemmda vinarins.
Þessum samningi Allens og ákæruvaldsins fylgdi þó sá böggull skammrifi að hann fékk að hluta til friðhelgi hvað áhrærði mögulega málshöfðun vegna barnakláms sem fannst í tölvu hans. En það er annað mál.
Á meðal vitna við réttarhöldin var dóttir Marissu og Dales, sem var 13 ára þegar ósköpin áttu sér stað. Sagði hún að heimilislífið hefði tíðum verið „róstusamt“ og að faðir hennar hefði oft verið ofbeldisfullur í garð móður hennar. Þannig að ekki hafði Marissa logið neinu hvað það varðaði, en slíkt hafði þó farið fullkomlega framhjá vinum og nágrönnum þeirra hjóna. Að sögn dótturinnar mátti vart á milli sjá hvort foreldra hennar var duglegra í framhjáhaldi.
Sem fyrr segir var Marissa sakfelld 8. apríl fyrir morðið, en undir lok sama mánaðar var ákveðið að auðsýna henni miskunn, kasta dauðadómi fyrir róða og láta lífstíðardóm nægja. Marissa Devault getur sótt um reynslulausn árið 2039.