Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra upplýsti í vikunni að aukinn áhugi erlendra auðmanna á að kaupa jarðir á Íslandi kunni að tengjast vatnsréttindum. Katrín er þarna bara um átta árum of sein að gera sér grein fyrir að áhugi erlendra auðmanna eigi líklega ekki rætur að rekja til náttúrufegurðar Íslands eða væntanlegrar búsetu í sveitinni. Miklar umræður áttu sér stað um kaup erlendra aðila á jörðum með vatnsréttindum á Íslandi þegar auðkýfingurinn Huang Nubo reyndi að festa kaup á Grímsstöðum á Fjöllum árið 2011. Jörðinni fylgdu vatnsréttindi og einnig var þar möguleiki á að bora fyrir jarðvarma. Einnig hafði fyrrverandi forseti Íslands, Ólafur Ragnar Grímsson, mælt gegn því að útlendingar hefðu sama rétt til jarðakaupa og Íslendingar. Í Þjóðviljanum 1991 var haft eftir Ólafi: „Ég mun aldrei samþykkja samning sem felur í sér að útlendingar geti keypt Laxá í Aðaldal eða Hvamm í Dölum.“ Það eru því væntanlega ekki nýjar fréttir að erlendir fjársterkir aðilar hafi sóst í jarðir hérlendis, eða að eftirsóknin eigi rætur að rekja til vatnsréttinda.