En South China Morning Post, sem er með höfuðstöðvar í Hong Kong, segir að heimildir blaðsins innan kínverska hersins segi að hernaðarmannvirkið sem verið er að byggja sé fjármagnað af kínverska hernum en sé í Afganistan. Auk þess segja heimildarmenn blaðsins að fyrirhugað sé að staðsetja 500 kínverska hermenn í hernaðarmannvirkinu, sem er líklegast einhvers konar herstöð, þegar það er tilbúið. En bæði afgönsk og kínversk stjórnvöld þvertaka fyrir það. Afganska sendiráðið í Kína sagði í faxi til South China Morning Post að engir kínverski hermenn myndu nokkru sinni stíga fæti á afganska jörð. En síðan segir sendiráðið að Afganar kunni vel að meta veru Kínverja og að samvinna ríkjanna tveggja og herja þeirra sé náin. Þetta er í algjörri mótsögn við opinbera afstöðu kínversku ríkisstjórnarinnar en talskona hennar vísaði þessu algjörlega á bug á fundi í kínverska utanríkisráðuneytinu.
En sterkur orðrómur hefur lengi verið á kreiki um að Kínverjar væru að koma sér fyrir á svæðinu. Þetta hefur komið fram í fjölmiðlum og þá hafa mörg samtök, sem beina sjónum sínum að þessum hluta Mið-Asíu, heyrt af þessu. Fréttastofan Fergana News skýrði frá því fyrr á árinu að Kínverjar hefðu samið við Afgana um að fjármagna og byggja hernaðarmannvirki í Wakhan-anddyrinu. Anddyrið, svokallaða, er mjótt landsvæði sem er eina tengingin á milli Afganistan og Kína. Þetta er einhvers konar stuðpúði sem var búinn til í lok nítjándu aldar til að skilja þáverandi stórveldi svæðisins að en það voru Rússland og Breska heimsveldið. Anddyrið er 350 kílómetra langt og nær frá afganska Badakhshan-héraðinu til Xinjiang í Kína. Þetta er hálendissvæði án vega en með fjölmörg fjöll sem teygja sig allt að 5.000 metra upp fyrir sjávarmál. Fáar leiðir eru um anddyrið en þær eru þó til. Meðal annars er talið að Marco Polo hafi farið til Kína eftir einni þeirra þriggja leiða sem þekktar eru á svæðinu. Opinberlega hefur verið lokað fyrir umferð á milli ríkjanna í rúmlega 100 ár þar sem Kínverjar hafa lokað landamærum sínum en það er hin óopinbera umferð fólks sem veldur ráðamönnum í Peking ákveðnum höfuðverk og áhyggjum. Landamæri ríkjanna eru 95 kílómetra löng og liggja eins og fyrr sagði að Xinjiang-héraðinu í Kína. Þar eiga úígúrar, sem eru múslimar, heimkynni en kínversk stjórnvöld telja héraðið gróðrarstíu hryðjuverkastarfsemi. Kínversk stjórnvöld telja anddyrið vera hugsanlega leið fyrir hryðjuverkamenn og vopn inn og út frá Kína.
Margar tilraunir hafa verið gerðar til að fá Kínverja til að opna landamærin þannig að þaðan væri fær leið inn í norðausturhluta Afganistan. Síðast reyndu bandarískir stjórnarerindrekar að fá Kínverja til þess fyrir níu árum. En Kínverjar hafa ekki ljáð máls á þessu. Markmið þeirra er að koma í veg fyrir alla óæskilega umferð um landamærin vegna hættu á að þar fari hryðjuverkamenn og vopn um. Kínverjar hafa veitt sem nemur um átta milljörðum íslenskra króna í hernaðaraðstoð við Afganistan á undanförnum þremur árum og hafa peningarnir verið eyrnamerktir baráttunni gegn hryðjuverkum. Kínverjar óttast að öfgasinnaðir múslimar hreiðri um sig í og við anddyrið og geti tekið upp samstarf við hryðjuverkahópa í Xinjiang. Þeir myndu síðan ógna Kína og verða miðstöð hryðjuverkastarfsemi í Kína og nærliggjandi ríkjum sem gegna mikilvægu hlutverki í Silkileiðaráætlun Kínverja en samkvæmt henni á leiðin að liggja um Tadsjikistan, Úsbekistan og Kirgistan. Það er því rökrétt að koma upp herstöð og gera þannig einhvers konar tappa í anddyrinu til að koma í veg fyrir ferðir hryðjuverkamanna. Kínverjar hafa einmitt gert það sama í Tadsjikistan undanfarin tvö ár en þar hafa þeir byggt ellefu landamærastöðvar á landamærum Tadsjikistan og Afganistan.
