Bogi segir að nafn plötunnar hafi fengið hann til að hugsa til verka núverandi ríkisstjórnar. Hann tekur það ekki af ríkisstjórninni að í ráðherrastólum sitja margir öflugir og skynsamir einstaklingar. Hann segir svo:
„En með hagsmuni helstu útflutningsgreina Íslands í huga, sem halda uppi lífskjörum okkar Íslendinga, og með Nýdönsk í eyrunum, er ekki annað hægt en að velta fyrir sér hvort ráðherrarnir séu staddir í raunheimum.“
Bogi bendir á að hann hafi síðastliðin tæplega 17 ár starfað í ferðaþjónustunni og hún sé orðin ein mikilvægasta útflutningsgrein þjóðarinnar.
„Um 32% af útflutningi Íslands komu frá greininni á síðasta ári og skattspor hennar var rúmlega 200 milljarðar. Það eru sem sagt ríflega 200 milljarðar sem greinin skilar árlega í rekstur íslensks samfélags, til heilbrigðis-, mennta-, velferðarmála o.s.frv. Ferðaþjónustan er þjónustugrein sem krefst mikils mannafla og vegna eðlis starfa í greininni er erfitt að sjálfvirknivæða þau,“ segir hann og nefnir að hér eftir sem áður þurfi jafn margt starfsfólk um borð í flugvélar og áður, sama fjölda þjóna á veitingastöðum, jafn marga til að þrífa hótelherbergi og svo framvegis.
„Á síðustu árum hafa launahækkanir verið verulegar á Íslandi, ekki síst í þjónustugreinum. Hækkanirnar hér á landi hafa verið langt umfram það sem við höfum séð í samkeppnislöndum okkar. Á launin leggur ríkið svo skatta og gjöld, eins og tekjuskatt og tryggingargjald. Þannig hafa skatttekjur ríkissjóðs af ferðaþjónustu aukist verulega á undanförnum árum án þess að til hafi komið nýir skattstofnar, enda gjöldin næg fyrir. Meiri kostnaðarhækkanir hér á landi en í samkeppnislöndum okkar hafa komið niður á samkeppnishæfni Íslands sem ferðamannalands á síðustu misserum.“
Bogi segir að á sama tíma séu stjórnvöld í þeim löndum sem við erum í mestri samkeppni við, Noregi og Finnlandi til dæmis, að setja verulegar fjárhæðir í markaðssetningu áfangastaða sinna. Það hafi íslensk stjórnvöld ekki gert frá árinu 2022.
„Á síðasta ári sáum við afleiðingar þessa í flæði ferðamanna til Íslands. Erlendir ferðaþjónustuaðilar sem hafa selt Ísland í áratugi til viðskiptavina sinna fóru að beina sjónum sínum að löndum eins og Noregi og Finnlandi í stað Íslands. Þetta er alls ekki góð þróun og við verðum í sameiningu að bregðast við henni, ekki bara fyrir ferðaþjónustuna á Íslandi heldur íslenskan efnahag og samfélagið í heild því að verðmætasköpun í ferðaþjónustunni hefur víðtæk áhrif.“
Bogi segir svo að síðustu vikur hafi aðstæður breyst enn frekar. Bandaríkin séu stærsti og mikilvægasti markaður Íslands sem ferðamannalands og þaðan komi flestir af ferðamönnum okkar.
„Þar eru neikvæð teikn á lofti og vegna breytinga á gengi gjaldmiðla er nú tæplega 7% dýrara fyrir bandaríska ferðamenn að koma til Íslands en fyrir ári. Á sama tíma er hagkerfið í Bandaríkjunum að veikjast og neytendur þar munu líklega hafa minna á milli handanna til ferðalaga.“
Bogi segir að lokum:
„Við sem störfum í raunheimum viljum gera allt sem í okkar valdi stendur til þess að stuðla að samkeppnishæfni einnar mikilvægustu atvinnugreinar Íslands. Þau sem virðast ekki vera í raunheimum eru að velta fyrir sér frekari skattlagningu og gjaldtöku á greinina. Hvort er mikilvægara fyrir íslenska þjóð? Að mínu mati er svarið augljóst því að það hefur aldrei borgað sig að spara eyrinn en kasta krónunni.“
