Franski stjórnmálamaðurinn Claude Malhuret líkti fyrir skömmu Donald Trump Bandaríkjaforseta við rómverska keisarann Neró og kallaði hægri hönd hans, auðkýfinginn Elon Musk, fábjána. Kolbrún Bergþórsdóttir, landsþekktur blaðamaður á Morgunblaðinu, tekur undir þessar lýsingu í helgarpistli.
Kolbrún telur að kurteisisreglur þurfi stundum að víkja þegar grípa þarf til sterkra orðra og hún telur ennfremur að við verðum að bera kennsl á illskuna þegar hún birtist okkur:
„Pistlahöfundur sá sem sagt að einhver hafði tekið að sér að segja sannleikann með því að líkja Trump við snarbilaðan keisara og kalla helsta aðstoðarmann hans fábjána. Hún komst að því að manneskjan sem sagði hlutina af svo nauðsynlegu hispursleysi er franskur stjórnmálamaður sem heitir Claude Malhuret. Um svipað leyti rakst hún á aðra fyrirsögn á netmiðli: Kallar Trump hryllilegan djöful. Þar var Helga Vala Helgadóttir lögfræðingur að tjá sig um forseta Bandaríkjanna. Sjálfsagt finnst einhverjum hún sýna þarna ámælisverðan dónaskap. Pistlahöfundi finnst það ekki. Maður verður að þekkja illskuna þegar maður sér hana og vara við henni. Því nenna ekki allir og því ber að þakka þeim sem það gera.“
Kolbrún segir Trump hafa raskað jafnvægi í veröldinni í sviphendingu vegna þessa ð hann sé stöðugt með sjálfan sig á heilanum, leiki sér með valdið, hóti og ögri, og bannfæri þá sem lúta honum ekki. Við hlið hans standi einn auðugasti maður heims, Elon Musk, og flíki skoðunum sem geri hann að réttnefndum vitleysingi. Kolbrún segir ennfremur:
„Það er ekki hægt að afsaka Donald Trump með því að skilgreina hann sem mann sem fari óvenjulegar leiðir eða mann sem hafi unun af að ögra. Hann hefur, eins og ekkert sé, gjörbreytt utanríkisstefnu Bandaríkjanna og gert að verkum að leiðtogar þjóða sem áður voru vinaþjóðir Bandaríkjanna geta ekki lengur treyst Bandaríkjastjórn. Það er dapurlegt að sjá þjóðarleiðtoga heimsækja Hvíta húsið, sýna sig á myndum með Bandaríkjaforseta og reyna að láta eins og ekkert sé. Það þarf ekki djúpsálarfræðing til að átta sig á að þeim líður illa og treysta í engu Donald Trump. Um leið eru þeir að reyna að halda frið við hann.“
Kolbrún segir Trump augljóslega ekki vera í jafnvægi ef marka má hvernig hann talar um Úkraínustríðið:
„Fyrir einhvern misskilning virðist Trump flokka sig sem friðarhöfðingja og leggur alla áherslu á að koma á friði í Úkraínustríðinu. Í huganum skapar hann eigin heimsmynd sem byggist á órum og sakar Úkraínumenn um að stefna að þriðju heimsstyrjöldinni með því að verjast árás Rússa. Forseti sem talar á þennan veg er vitanlega ekki í jafnvægi.“
Kolbrún segir að aðgerðir Trump-stjórnarinnar gegn trans fólki sé ekki hægt að réttlæta með neinum hætti og það sé ólýsanlega skelfilegt þegar stjórnvöld reyni að uppræta ákveðna þjóðfélagshópa:
„Þegar forseti lands sem kennir sig við frelsi tekur síðan að skerða mannréttindi minnihlutahópa þá verða menn að staldra við og íhuga vandlega hvort það geti talist forsvaranlegt að þegja og láta eins og ekkert sé. Donald Trump og kónar hans elta og ofsækja transfólk, eins og þar sé um að ræða stórhættulegan hóp sem þjóðaröryggis vegna verði að svipta tilverurétti. Ekki er hægt að leggja nógu ríka áherslu á hversu skelfilegt það er þegar stjórnvöld stimpla ákveðna hópa sem óæskilega og reyna að uppræta þá með því að hræða þá og ofsækja. Sagan geymir ógnvekjandi dæmi um einmitt þetta.
Ekki er hægt að réttlæta ofsóknir Trumps gegn transfólki. Stjórnmálamenn í lýðræðisríkjum virðast margir hugsa sem svo að stundum borgi sig ekki að blanda sér í mannréttindabaráttu því ekki megi skaða samskipti við Bandaríkjastjórn meir en orðið er. Þetta er sorgleg afstaða og því ríkari ástæða er til að þakka þeim sem neita að þegja.“
