Þó að nýtt þing sé ekki enn komið saman eftir kosningar virðist árið ætla að byrja fjörlega á hinu pólitíska sviði. Sigurjón Þórðarson, sem kjörinn var á þing fyrir Flokk fólksins í kosningunum í lok nóvember, lætur Þórarin Inga Pétursson, þingmann Framsóknarflokksins, heyra það í færslu á Facebook-síðu sinni.

Þórarinn Ingi skrifaði pistil sem birtist í Morgunblaðinu í gær þar sem hann viðraði áhyggjur sínar af boðuðum auðlindagjöldum á okkar stærstu atvinnugreinar.

„Þess­ar at­vinnu­grein­ar hafa drifið áfram hag­vöxt í land­inu og skapað verðmæt­ar út­flutn­ings­tekj­ur í þeirri hörðu alþjóðlegu sam­keppni sem þær búa við. Spor­in hræða vissu­lega þegar kem­ur að þess­um mála­flokk­um, en síðasta vinstri­stjórn Sam­fylk­ing­ar og Vinstri-grænna kjör­tíma­bilið 2009-2013 hóf þá veg­ferð að ætla að um­turna sjáv­ar­út­vegs­kerf­inu með inn­köll­um afla­heim­ilda. Sú veg­ferð varð til þess að fyr­ir­tæki í sjáv­ar­út­vegi fóru að halda að sér hönd­um, frost varð í fjár­fest­ing­um og óvissa skapaðist meðal þeirra þúsunda sem starfa í grein­inni,“ sagði Þórarinn Ingi og bætti við að vanda yrði til verka þegar gjaldheimta er boðuð af atvinnulífinu.

„Hin óljósa stefna nýrr­ar rík­is­stjórn­ar verður til þess að fyr­ir­tæki í grein­inni halda að sér hönd­um í fjár­fest­ing­um. Það þjón­ar ekki hags­mun­um sam­fé­lags­ins,“ bætti hann við og tók fram að íslenskur sjávarútvegur væri hátækniiðnaður sem hefði borið íslenskt hagkerfi uppi í logni og stormi í gegnum tíðina.

Sigurjón, sem sat á þingi fyrir Frjálslynda flokkinn á árunum 2003 til 2007, er þeirrar skoðunar að Þórarin Ingi eigi að fara sér hægt í umræðu um þessi mál.

„Stundum er gott að hafa vit á því að þegja,“ segir hann í færslu sinni í gærkvöldi og heldur áfram:

„Hér er Þingmaður Framsóknar að vanda digurbarkalega um fyrir nýrri ríkisstjórn – Boðskapurinn er að ekki megi hnika við einu né neinu þegar komið er að stjórn fiskveiða, en hvernig sem á það er litið þá hefur kerfið misboðið réttlætiskennd þjóðarinnar og skilað minni afla í öllum tegundum sem hafa verið kvótasettar,“ segir Sigurjón og rifjar upp mál sem Þórarinn Ingi hefur komið að í gegnum tíðina.

„Það væri svo sem í góðu lagi ef helstu afrek kappans væru ekki að lögleiða ósvífna einokun með kjötafurðir og stefna framtíð grásleppuveiða við strendur Íslands í algert uppnám og með svo óvandaðri lagasetningu að hann var kærður fyrir brot á siðreglum þingsins. Væri ekki skynsamlegt hjá Þórarni Inga að hafa hægt um sig a.m.k. þar til búið er að greiða úr þeim ruglanda sem hann átti stóran þátt í að koma á, í þágu örfárra og á kostnað þjóðarinnar?“