Hæstiréttur hefur staðfest þriggja ára fangelsisdóm yfir Inga Val Davíðssyni, en hann var sakfelldur fyrir að nauðga stjúpdóttur besta vinar síns þegar stúlkan var aðeins 16 ára gömul og hann 37 ára. Hæstiréttur klofnaði þó í málinu en tveir dómarar skiluðu sérákvæði og töldu að ómerkja bæri dóm Landsréttar út af formgalla.
Hæstiréttur tók málið fyrir að beiðni Inga Vals sem taldi málsmeðferð Landsréttar stórlega ábótavant. Ingi Valur hafði fengið heimild til að leiða fram tvö ný vitni fyrir Landsrétti sem minntist þó í engu á þær skýrslur í niðurstöðu sinni. Taldi Ingi að framburður vitnanna hefði haft grundvallarþýðingu fyrir málið og Landsrétti því borið skylda til að taka sérstaka afstöðu til hans.
Vitnin umræddu höfðu átt í samskiptum við brotaþola á samfélagsmiðlinum Snapchat eftir að brotið átti sér stað. Hafði brotaþoli sagt vitnunum að hún hefði „sofið hjá“ vini föður síns. Annað vitnið tók þó fram að brotaþoli hefði í kjölfarið tekið fram að kynmökin hefðu ekki átt sér stað með hennar samþykki. Ingi Valur taldi að í orðunum „sofa hjá“ fælist að kynmökin hefðu verið með samþykki brotaþola. Því bæri að sýkna hann.
Landsréttur fjallaði ekki sérstaklega um framburð þessara vitna í dómi sínum heldur tók aðeins fram að tvö ný vitni hefðu verið leidd fram en ekkert um hvað þau sögðu eða hvaða þýðingu, ef nokkra, það hefði fyrir málið.
Ákæruvaldið tók fram fyrir Hæstarétti að Ingi Valur væri að oftúlka orð brotaþola um að „sofa hjá“. Þessi orð ein og sér gefi ekki til kynna að kynmökin hefðu verið með samþykki, sérstaklega í ljósi þess að annað þessara tveggja vitna tók sérstaklega fram að brotaþoli hefði bætt við að hún hefði ekki gefið leyfi fyrir því sem átti sér stað.
Meirihluti Hæstaréttar taldi að Ingi Valur hefði aðeins leitt fram þessi vitni til að freista þess að varpa rýrð á trúverðugleika stúlkunnar og sönnunargildi frásagnar hennar af atvikum hjá lögreglu og fyrir dómi. Eins var sérstaklega vikið að því að stúlkan kynntist þessum vitnum ekki fyrr en nokkru eftir að nauðgunin átti sér stað.
Það sé heimilt í dómaframkvæmd að leiða fram vitni sem bera um það sem brotaþoli hefur skýrt þeim frá en það sé svo undir dómara komið að meta hvaða þýðingu þessi vitnisburður hefur fyrir málið, enda um óbeint sönnunargagn að ræða. Það hvíli engin skylda á dómara að gera sérstaklega grein fyrir slíkum vitnisburði nema hann hafi þýðingu við úrlausn málsins. Landsréttur mat framburð Inga Vals ótrúverðugan um mikilvæg atriði máls, þar með talið með hvaða hætti stúlkan hefði veitt samþykki sitt fyrir kynmökum. Á sama tíma þótti stúlkan trúverðug heilt yfir.
Dómararnir Ása Ólafsdóttir og Karl Axelsson skiluðu sératkvæði og töldu rétt að ómerkja dóm Landsréttar. Hér hafi þær aðstæður átt við að Ingi Valur fékk sérstaklega heimild til að leiða fram tvö ný vitni sem ekki gáfu skýrslu fyrir héraðsdómi. Af dómi Landsréttar væri þó ekki hægt að ráða hvort litið var til framburðar þessara nýju vitna eða framhjá honum og þá af hvaða ástæðu, til dæmis hvort talið var að hann hefði ekki þýðingu við sönnunarmatið.
„Í ljósi aðdraganda þess að fyrrgreind vitni gáfu fyrst skýrslu fyrir Landsrétti jók það enn frekar kröfu um að einhver grein yrði gerð í dóminum fyrir framburði þeirra þar og mögulegri þýðingu fyrir heildarsönnunarmat í málinu. “
Það væri frekar tilgangslaust að heimila sérstaklega sökuðum mönnum að leiða fram ný vitni hjá æðra dómstigi ef ekki megi í framhaldinu lesa það úr dómi hvort raunveruleg afstaða hafi verið tekin til framburðar þeirra.
Meirihluti Hæstaréttar gerði sérstaklega aðfinnslu við að annað vitni hafi vikið sér undan því að svara spurningu verjanda. Við slíkar aðstæður bar dómsformanni að ítreka að vitninu væri skylt að svara. Þess í stað dró dómsformaður framburð vitnisins saman og bar það að svo búnu að svara því játandi eða neitandi hvort rétt væri eftir haft. Ása og Karl tóku undir aðfinnsluna og sögðu að það, ásamt því sem að framan er rekið um sératkvæði þeirra, ætti að leiða til þess að málinu yrði aftur vísað til Landsréttar.
Nauðgunin átti sér stað í eftirpartý heima hjá Inga Val í október árið 2021. Ingi hafði komið með vinum sínum á bar þar sem stúlkan vann við að tína saman glös. Hann fór svo með stúlkuna heim til sín, ásamt fimm öðrum einstaklingum, í eftirpartý. Stúlkan lýsti því svo að Ingi hefði beðið hana að koma með sér inn í svefnherbergi til að spjalla. Síðan hefði hann læst hurðinni og nauðgað henni þrátt fyrir að hún hefði ítrekað sagt nei. Hún hefði sagt honum að það kæmi ekki til greina að sofa hjá honum enda var Ingi Valur besti vinur stjúpföður hennar og rúmlega tuttugu árum eldri en hún.
Ingi Valur hélt því fram að stúlkan hefði hangið utan í honum allt kvöldið og svo elt hann heim. Samfarirnar hefðu verið með hennar samþykki og hún hefði aldrei gefið til kynna að hún vildi þetta ekki. Nánar má lesa um málið í umfjöllun DV um niðurstöðu héraðsdóms.
