Starfslokauppgjör Ragnars Þórs Ingólfssonar frá VR, biðlaun og ótekið orlof, nam um 10 milljónum króna, eins og miðlar greindu frá í morgun. Ragnar Þór, sem settist á þing fyrir Flokk fólksins eftir síðustu alþingiskosningar, hefði getað afþakkað biðlaunin í ljósi þess að hann var kominn með nýja vinnu á Alþingi.
Það gerði Ragnar Þór hins vegar ekki. Hann átti rétt á sex mánaða biðlaunum samkvæmt ráðningasamningi og óskaði hann eftir eingreiðslu þeirra og hefur uppgjörið þegar farið fram.
Sjá einnig: Segja Ragnar Þór hafa þegið biðlaun upp á um 10 milljónir króna samhliða þingfarakaupi
Ragnar Þór segist vilja koma sínum sjónarmiðum á framfæri og forsögu málsins, meðal annars að hann hafi tekið á sig launalækkun í formannstíð sinni hjá VR.
„Þegar ég tók við embætti sem formaður VR í mars 2017 tók ég ákvörðun um að lækka laun mín um 300.000 á mánuði en ein af forsendum þess var að halda öðrum réttindum eins og biðlaunum sem eru alla jafna 6 mánuðir hjá forystufólki innan verkalýðshreyfingarinnar.
Í mars 2019 tók ég við formennsku í Landssambandi íslenskra verslunarmanna og fór ég fram á að launin yrðu helminguð. Þing LÍV samþykkti hinsvegar að lækka þau um aðeins 25% sem eru 100.000 á mánuði. Samtals lækkaði ég laun mín um 400 þúsund á mánuði.
Á þeim rétt 8 árum sem ég gegndi formennsku í VR, og 6 árum í LÍV, tók ég aldrei meiri hækkun launa en kjarasamningar kváðu um. Reyndar afsalaði ég mér launahækkunum í kringum lífskjarasamninginn 2019.
Ég tók þetta saman að samtals lækkaði ég laun mín á þessu tímabili um 40,6 milljónir, sem VR/LÍV greiddi mér í lægri launum en annars hefði.“
Í færslu sem Ragnar Þór skrifar á Facebook segir hann að ástæðan fyrir því að hann og eiginkona hans hafi ákveðið að halda biðlaununum hafi fyrst og fremst verið sú að hann hafi litið á biðlaunin sem mjög tímabundna, afkomutryggingu, þar sem forystufólk í verkalýðshreyfingunni hefur jafnan átt erfitt uppdráttar á vinnumarkaði eftir starfslok.
„Þar sem starfið felst í grunninn um aðhald gegn samtökum atvinnulífsins og fleiri samtökum sérhagsmuna. Þeir formenn sem hafa gengið harðar fram en almennt þekkist eru því í veikari stöðu með framtíðaratvinnu en aðrir og eru fjölmörg dæmi um það.
Sem fimm barna faðir og líklega sá forystusauður innan verkalýðshreyfingarinnar sem gengið hefur hvað harðast fram gegn þeim sem allt eiga, og öllu ráða, í íslensku samfélagi tel ég mig vera berskjaldaðri en margir aðrir í minni stöðu.“
Segir hann þau hjónin hafa lagt biðlaunin inn á neyðarsjóð fjölskyldunnar og nýta hann þegar þess verður þörf.
„Ég bý ekki við þann lúxus að geta farið í leyfi, eins og opinberir starfsmenn, og gengið að starfi eftir að þingsetu líkur eða þeim réttindum sem því fylgja, eins og biðlaunum.
Hvað upphæðir varðar þá snúast þær um sex mánaða laun hjá VR eða um 8 milljónir fyrir skatt. Ég gengdi trúnaðarstörfum fyrir VR í 16 ár. Þetta er hluti af þeim starfskjörum sem ég samdi um í upphafi formannstíðar minnar, með hliðsjón af því að lækka launin umtalsvert á móti.
Ég hef fullan skilning á því að þetta slái fólk illa en vildi koma sjónarmiðum mínum á framfæri og forsögu málsins.“
