Félagsfræðingurinn og tónlistarspekúlantinn Arnar Eggert Thoroddsen segir það að Carrie Underwood syngi á embættissetningu Donald Trump sýni að verið sé að færa jaðarinn nær miðjunni. Fólk sé farið að dofna fyrir sýrunni og bullinu úr herbúðum Trump.
Arnar Eggert ræddi málið bæði í útvarpsviðtali í morgun sem og í færslu á samfélagsmiðlum. Segir hann ákvörðun Carrie Underwood furðulega og að hún hefði ekki gert þetta fyrir tíu árum síðan, jafn vel ekki fyrir fimm árum síðan. Hún sé fyrsti A-listamaðurinn sem gangi Trump á hönd.
„Í krafti félagsfræða var því lag að greina þetta aðeins niður og mín kenning er sú – kenning í mótun NB – að þetta sé að einhverju leyti tákn um það hvernig sturlun sú sem vellur upp úr Trump og hans hyski dag og nótt er að færa jaðarinn nær miðjunni,“ segir Arnar Eggert. „Og gerði þar með ráðninguna á Underwood mögulega. Sýran og bullið vellur svo strítt úr Trump-herbúðunum að fólk er farið að dofna og nær ekki að klukka þetta. Bullið er orðið normalíserað.“
Veltir Arnar Eggert því fyrir sér hvort tónlistarfólk hafi almennt áhrif á útkomu kosninga. Einnig hvort að orðspor Carrie Underwood muni skaðast vegna þessa.
„Kannski verða allir búnir að gleyma þessu eftir tvær vikur … eða kannski ekki,“ segir Arnar Eggert og bendir á að samfélagsmiðlareikningur hennar logi nú stafnanna á milli. Enda hafi lög hennar á borð við „Love Wins“ verið notaðir sem hálfgildings baráttusöngvar hinsegin samfélagsins. Sjálf hafi hún lýst yfir stuðningi við hjónabönd samkynhneigðra.
„Er nema von að aðdáendur hennar séu sárir enda hefur Trump unnið markvisst gegn mannréttindum fólks að þessu leytinu til og spúið hatri og rugli eins og enginn sé morgundagurinn,“ segir Arnar Eggert. „Fólk er líka almennt hissa enda hefur Underwood breiða skírskotun og nýtur meginstraumsvinsælda, ólíkt flestu af því tónlistarfólki sem Trump hefur stuðst við opinberlega hingað til.“
Annað dæmi er hljómsveitin The Village People. En Arnar Eggert segir það ótrúlegt útspil hjá þeim.
„Sveitin hafði upprunalega mótmælt notkun hans á lagi sínu „Y.M.C.A.“ en þegar hún sá hækkaðar streymistölur snerist henni hugur á nóinu og hoppaði í faðm milljónamæringsins,“ segir hann. „Samantekið. Ekkert skiptir máli í tónlist né pólitík. Dollarinn ræður öllu á endanum og allir hafa sitt verð.“