Auglýsingin birtist um kvöldmatarleytið í gærkvöldi og segir eigandinn að vegna flutninga úr landi þurfi hún að leigja út íbúðina sem er býsna lagleg. Tekið er fram að stutt sé í skóla, leiksvæði, Krónuna, Bónus, World Class og Ásvallalaug og Suðurbæjarlaug svo eitthvað sé nefnt. Þá er krafist þriggja mánaða tryggingar við undirskrift og þarf því nýr leigjandi að reiða fram rétt rúmar tvær milljónir króna fyrsta mánuðinn.
Sem fyrr segir hefur auglýsingin vakið athygli og hefur konan sem auglýsti íbúðina fengið yfir sig talsverða gagnrýni. Hér má sjá dæmi um athugasemdir undir auglýsingunni:
„Þetta er galið verð“
„Bíddu, eruði að fjármagna flutningana eða?“
„Ha er ekki í lagi“
„Ég bara skil ekki hvernig rétt rúmlega 100fm íbúð geti alið af sér þessar leigutekjur.“
„Held að fólk sem á 2m nú þegar safni frekar aðeins lengur og kaupir sér fasteign.“
„Er fólk virkilega orðin svona galið…2.060.000kr á fyrsta mánuð. Mikið er þetta sorglegt að sjá fyrir ALLA.“
Ýmsir koma konunni þó til varnar og segir til dæmis einn augljóst að margir þeirra sem tjá sig hafi nákvæmlega enga hugmynd um hvað afborganir af fasteignalánum eru háar í sumum tilfellum.
„Við erum að tala um ca. 400 þúsund fyrir tveggja svefnherbergja íbúð ef þú ert með óverðtryggt lán. Síðan ofan á það koma fasteignagjöld, hússjóður, hiti og rafmagn og svo auka tvær milljónir kannski óvænt því þakið er ónýtt eða 3 milljónir því það þarf að skipta um glugga,“ segir viðkomandi í athugasemd sinni og bætir við:
„Haldiði í alvöru bara að hver og einn leigusali sé bara djöfullinn í mannsmynd og sé hlæjandi, teljandi seðlana sína? Auðvitað ekki. Ekki vera svona barnaleg. Fólk er rétt svo að ná að halda í íbúðina sína sem það var fyrir ekki svo löngu að týna krónur af götunni til að eiga efni á útborgun, sem voru kannski „litlar“ 18 milljónir. Aleigan fór í íbúðina. Fólk ræður ekki við að leigja út íbúð á 250.000 sem kostar 450.000kr að borga af. Það ræður enginn við 200.000kr halla hvern mánuð „bara til að vera næs“. Og svo missir fólk íbúðirnar sínar, hvað gerist þá? Haldiði að fasteignafélögin sem sópa upp íbúðum sem fóru í þrot, séu að fara vera eitthvað næs,“ spyr viðkomandi í athugasemd sinni sem er með yfir hundrað „læk“.
Konan sem leigir íbúðina segir að þetta sé einmitt málið. Það sé ekki hægt að agnúast út í hana og fólk sé að beina reiði sinni að röngum aðila. Ástandið á íslenskum fasteignamarkaði sé bein afleiðing af aðgerða- eða aðgerðaleysi stjórnvalda. „Beinið reiði ykkar að stjórnvöldum! Ekki veitir af!,“ segir konan.
Hún segir að hún og maður hennar séu á fimmtugs- og sextugsaldri sem brunnu út á fasteignamarkaðnum hér á landi þegar þau bjuggu í Noregi um margra ára skeið.
„Við seldum allt úti og tókum allan okkar pening hingað heim og keyptum það eina sem bauðst á steindauðum fasteignamarkaði,“ segir konan og bætir við að hún hafi haft vel efni á íbúðinni áður en lánin hækkuðu. Staðan í dag sé önnur og erfiðari. „Ef ég sleppi því að leigja hana þá missi ég hana. Ef ég lækka leiguverðið þá missi ég hana.“
Konan segir að henni þyki þessi staða leiðinleg. „Og jú mér þykir þetta jafn ömurlegt og held ég bara flest öllum öðrum. En það er líka ömurlegt að vera íbúðareigandi og þurfa að leigja út íbúðina sína og borga með henni,“ segir konan og kjarnar svo tilfinningu margra Íslendinga í eftirfarandi setningu:
„Enda erum við að flytja aftur út. Viljum ekki búa hérna lengur og taka þátt í þessu. Viljum búa í landi sem hugsar betur um fólkið sitt.“
