Jóhann var gestur Bítisins á Bylgjunni í morgun þar sem hann fór yfir þessi mál.
TV2 greindi frá því í gær að almannavarnir í Danmörku hefðu ákveðið að senda öllum Dönum yfir 18 ára aldri bréf þar sem þeir eru hvattir til að eiga birgðir af ýmsum nauðsynjavörum ef til neyðarástands kemur. Á listanum eru ýmis atriði nefnd til sögunnar, til dæmis vatn, matur og lyf sem fólk þarf að geta átt til að minnsta kosti þriggja daga.
Ekki er nein yfirvofandi ógn í Danmörku en Danir vilja greinilega hafa vaðið fyrir neðan sig eins og eins fram kemur á lista sem birtist meðal annars í frétt Vísis í gær sem fjallaði um málið. Á listanum má til dæmis finna hluti eins og sjúkrakassa, joðtöflur, salernispappír, sótthreinsi, bleyjur, tíðarvörur, hitagjafa eins og teppi og sængur, hleðslubanka, rafhlöður, vasaljós og jafnvel reiðufé.
Jóhann Friðrik sagði í Bítinu að engin tilskipun hefði verið gefin út fyrir íslenskt samfélag en engu að síður væri margt skynsamlegt að finna á þessum lista sem Danir fá.
„Eins og fram kemur í fréttinni að Danir telji enga ógn yfirvofandi eða eitthvað slíkt en ef maður horfir á það sem getur gerst finnst mér þessi listi nokkuð lógískur og kannski hægt að segja að þetta sé ekkert óskynsamlegt.“
Spurður beint að því hvort honum fyndist skynsamlegt að þeir sem hafa náð 18 ára aldri hér á landi fengju svona bréf inn um lúguna sagði Jóhann:
„Nú hefur þetta ekki verið sérstaklega rætt í þjóðaröyggisráði en kann að vera að svipuð verkefni komi á okkar fjörur. Ég held að þegar umræðan um þjóðaröyggi og öryggi almennt kemur upp þá rekumst við oft á það að við erum ekkert sérstaklega vel undirbúin. Ég held að staðan sé þannig á Íslandi eins og í nágrannalöndunum.“
Jóhann benti á að þjóðaröryggisráð hefði verið að taka saman upplýsingar og gera skýrslur um neyðarbirgðir og í einni slíkri frá 2020 komi fram að íslensk heimili séu ekkert sérstaklega vel stödd hvað neyðarbirgðir varðar. „Mér finnst að við getum alveg tekið þetta til okkar. Þó það sé ekki beint búið að fara yfir þetta á okkar vettvangi þá finnst mér þetta lógískt.“
Jóhanni var bent á að dæmi væru um Íslendinga sem hefðu átt eins konar neyðarkassa árum saman. Aðspurður hvort hann mælti með því að Íslendingar hefðu slíkan kassa á sínu heimili ítrekaði Jóhann að margt mjög skynsamlegt væri á listanum.
„En ég er ekki sérfræðingur í því hvað ætti að fara í íslenska kassann. Það væru kannski frekar Rauði krossinn og almannavarnir sem myndu gefa slíkt út. Það kæmi mér ekkert á óvart ef slíkt verkefni yrði gert úr garði eins og annars staðar í kringum okkur, þetta er ákveðin fyrirhyggja.“
