Diljá gerði þetta að umtalsefni í umræðum um störf þingsins á dögunum en í ræðu sinni sagðist hún hafa fylgst af aðdáun með umfjöllun um kvenlækna sem flettu ofan af launamun kynjanna á Landspítalanum.
„Umfjöllunin hefur reyndar ekki farið nógu hátt en þær komust að því að karlkyns sérlæknar, sem voru ráðnir á eftir þeim, fengu allir hærri laun en þær. Þær virðast hafa haft þó nokkuð fyrir því að grafa þessar upplýsingar upp og eiga hrós skilið fyrir að taka þennan slag.“
Diljá sagði að það sem vekur sérstaka athygli í þessu sé hið augljósa og það er að Landspítalinn er einn þeirra fjölmörgu stofnana sem greiða fyrir hina alræmdu jafnlaunavottun lögum samkvæmt.
„Og ég sem sérstök áhugamanneskja um jafnlaunavottun hlýt að spyrja mig að því hvernig áralöng mismunun fólks með sömu menntun og ábyrgð getur viðgengist þrátt fyrir þetta apparat. Svarið liggur í augum uppi. Jafnlaunavottun er ekki bara kostnaðarsamur baggi á atvinnulífinu og opinberum stofnunum heldur hreinlega skaðvaldur. Fyrirtæki og stofnanir sem hafa þessa dyggðaskreytingu geta hreinlega komust upp með að mismuna starfsfólki sínu, enda með það uppáskrifað að það sé allt upp á tíu hjá þeim í jafnlaunamálum. Þetta er alger hneisa.“
Diljá hefur lagt fram þingmál um jafnlaunavottunina, nú síðast frumvarp um að vottunin skuli vera valkvæð en ekki skylda. Segir hún að komin sé fram enn ein ástæðan fyrir því að afnema þennan óskapnum og vonar hún innilega að enn fleiri komi á þann vagn hér í þinginu.
„Það er kominn tími til að við gerum alvöruátak hér í að létta byrðum af atvinnulífinu. Þetta er gott dæmi, en sömuleiðis blýhúðunarfarganið sem virðist hafa lekið hér í gegn. Þar hef ég sömuleiðis lagt fram frumvörp til afnáms. Kæri þingheimur. Gerum átak í þessum efnum. Leysum fyrirtæki og stofnanir úr viðjum sem við höfum komið þeim í.“
