Sérfræðingar telja að gegndarlaus sorp og skólplosun á Everest fjalli geti ekki gengið til lengdar. Sóðaskapur fjallgöngufólks er mikill og ekkert fyrirtæki sem sér um að fjarlægja sorpið, enda væri það mjög hættulegt verk.
Í umfjöllun Mail Online um málið kemur fram að talið er að um 50 tonn af rusli séu á fjallinu sjálfu og 75 tonn verði eftir í grunnbúðum á hverju ári. Fyrir ofan grunnbúðirnar eru þrjár aðrar búðir, sú hæsta af þeim, búðir númer þrjú er sú mengaðasta.
Hefur vandamálið orðið svo slæmt að fjallgöngumönnum hefur verið skipað að koma með sinn eigin kúk niður af fjallinu í poka. Kúkurinn er urðaður í pitti neðan við grunnbúðirnar.
Everestfjall og svæðið þar um kring er á Heimsminjaskrá UNESCO. Á svæðinu eru um 200 þorp Sjérpa, sem hafa atvinnu af því að fylgja fjallgöngumönnum upp á tindinn. Um 7 þúsund manns búa í þorpunum en 60 þúsund erlendir fjallgöngumenn og ferðamenn koma á hverju ári auk þúsunda annarra nepalskra leiðsögumanna.
Fjöldi fjallgöngumanna sem fá að klífa Everest hefur vaxið mjög hratt á undanförnum árum. Fjöldinn tvöfaldaðist á aðeins þremur árum, 2014 til 2017. Er þetta rakið til þess að ríkisstjórn Nepal veitir sífellt fleiri leyfi, enda gefa þau vel í aðra hönd. Það kostar fjallgöngumann í heildina um 18 milljónir króna að klífa tindinn.
Alls er komið með á bilinu 900 til 1000 tonn af rusli og úrgangi á svæðið á hverju ári. Stærstur hlutinn verður eftir. Í þrjátíu ár hefur verið reynt að tæma grunnbúðirnar af rusli og í tíu ár hafa fjallgöngumenn verið skikkaðir til að koma niður af fjallinu með að minnsta kostið 18 kíló af eigin rusli, ellegar tapa 550 þúsund króna tryggingu.
Árangurinn af þessum aðgerðum er hins vegar takmarkaður. Enn þá er skilið eftir mikið af tjöldum, búnaði og mannaskít á fjallinu.
Sums staðar er einfaldlega ekki hægt að vera að huga að rusli. Einkum í hæstu búðunum, þaðan sem fjallgöngumenn klífa mjög hratt upp á topp og hratt aftur niður. Þá skilja þeir eftir hluti því það er einfaldlega ekki öruggt að taka þá með niður.
