Nú þegar mikil og þykk snjóþekja er að víkja á höfuðborgarsvæðinu vegna hlýinda kemur önnur þekja í ljós. Þekja brúns hundaskíts sem hefur verið falin í sköflunum en bráðnar ekki eins og fönnin.
Þeir sem verða mest varir við þennan ófögnuð eru hundaeigendur sjálfir. Enda eru þeir hvað mest á göngu. En einnig börn og aðrir gangandi vegfarendur vitaskuld.
Ólafur Kári Júlíusson, hundaeigandi í Grafarvogi, var á göngu í gær og taldi 76 hundakúka sem urðu á vegi hans. Þeir sem eru á myndinni voru allir á aðeins 15 metra kafla.
Ólafur segist ekki hafa farið út gagngert til þess að telja. „Alls ekki. Ég fer daglega í göngu með hundinn. Svo fór einn og einn að skjóta upp kollinum. Í djóki tók ég upp á því að telja þá,“ segir hann.
Hann skrifaði glettna færslu og birti í nokkrum hverfagrúbbum til þess að vekja athygli á þessum sóðaskap. Ljóst væri að hundarnir í hverfinu væru að fá ljómandi gott fóður því hægðirnar væru til fyrirmyndar. Jafnvel örlaði fyrir smá öfundsýki hjá miðaldra manni sem þyrfti að huga að trefjum.
Skítur
Benti hann á að hundurinn sinn væri áhugasamur um þessar afurðir afturendans. Það kæmi fyrir að hann stigi í þetta og stundum sæist glitta í smá kúk í skegginu hans.
„Þetta er ábyggilega auðveld freisting fyrir fólk að falla í. Það er bara mannlegt,“ segir Ólafur. Á hann við að þegar mikill er snjórinn er auðvelt fyrir hundaeigendur að skófla yfir skítinn með fætinum í stað þess að taka upp í poka og setja í næstu tunnu. Glæpurinn yrði þá alla vega falinn í nokkurn tíma.
Ólafur er ekki einn um að birta færslur og myndir af hundaskít núna í þýðunni. Það hafa fleiri íbúar á höfuðborgarsvæðinu gert. Einn íbúi í Hafnarfirði birti til að mynda myndband af fjölmörgum lortum sem hún hafði fundið í garðinum sínum og kringum húsið.
„Nú er allt að koma í ljós,“ segir Ólafur. „Þetta er sóðalegt og leiðinlegt, hvimleitt. Fólk er að stíga í þetta.“
