Ómar Valdimarsson fer hörðum orðum um úrskurðarnefnd lögmanna í skoðunarpistli sem hann birti á Vísi fyrr í dag. Þar kallar hann nefndina Úrskurðargraut lögmanna og segist eina von á einni, tveimur eða jafnvel þremur áminningum frá nefndinni. Pistlinum var síðar eytt af Vísi.
Segir Ómar áminningarnar sem hann hefur fengið orðnar fleiri en hann geti talið og fyrir „ýmiskonar misalvarleg brot gegn lögum um fínilögmenn eða siðareglum fínilögmanna.“ Segir hann að mörgum þyki fjöldi áminninga ekki gott veganesti fyrir lögmann.
„Mér til varnar er ég bara ósköp venjulegur götustrákur úr Kópavoginum í jakkafötum, nokkurs konar götulögmaður, sem nennir ekki að þykjast vera neitt annað en hann er, óháð því hvort ég sé að tala við Jón eða séra jón – Jón og Jón Ásgeir.“
Segir hann að svo virðist sem það sé orðið markmið hjá úrskurðarnefndinni að tugta hann aðeins til „svo tryggt sé að ég sé ekki að hía á fínilögmennina eða benda almúganum á það að keisarinn er ekki í fötum. Þá má auðvitað ekki segja það upphátt að réttarríkið Ísland er arfaslakt leikrit. Leikriti sem er ætlað að láta illa lyktandi pöpulinn halda að lögin séu blind og að allir notið réttlætis hér á hjara veraldar – óháð stétt eða stöðu. En sorrí með mig: Keisarinn er ekki í neinum fötum.“
Segir Ómar að það sé óheppilegt að óhefluðum götustrák hafi tekist á gamals aldri að lauma sér inn í stétt lögmanna. „Svoleiðis menn – ef menn skyldi kalla – eru ekki erfingja lögfræðiprinsa úr háskólanum eða laxveiðifínimanna sem halda hlífiskildi yfir billjónera kynferðisafbrotafínimönnum. Og svona götulögmenn sleppa ekki inn á Kristlínga samkomur hjá Fíladelfíu – jafnvel þótt þeir mynda mæta nýrakaðir með drengslega einlægt bros í krumpufríum Dressman jakkafötum! Nei gott fólk, alls ekki.“
Í úrskurðarnefndinni sitja þrír aðalmenn og þrír varamenn og segir Ómar aðalmennina ásamt einum varamanni „starfandi fínilögmenn á örlitlum samkeppnismarkaði, sem hefur verið falið að fara með agavald yfir kollegum.“
Samkvæmt grein Ómar er 987 lögmenn að ræða, sem DV hefur ekki staðfest fjölda á: 577 sjálfstætt starfandi lögmenn, 148 fulltrúa þeirra og 262 lögmenn sem starfa hjá hinu opinbera eða einkaaðilum.
Rekur Ómar að með tilliti til smæðar lögmannastéttarinnar þá væri heppilegast að úrskurðarnefnd lögmanna hefði þá ásýnd að vera hlutlæg og slíkt fyrirkomulag myndi efla traust almennings á stjórnsýslunni.
„En þó svo að flestir myndi telja að heppilegast væri að störf nefndarinnar hefðu þá ásýnd að vera ekki mauksoðin í gremju, persónulegri óvild eða einhvers konar afbrigðilegu valdablæti Grautarmanna, þá er það nú ekki svo.“
Tekur Ómar sem dæmi að einn aðalmanna, Einar Gautur Steingrímsson, á 80% hlut í lögmannsstofunni Lausnir, þar sem starfa fimm til sex lögmenn, og hafi starfað í nefndinni í 20 ár. Ómar vandar honu ekki kveðjuna: „og hefur þessi sanntrúaði maður meðhöndlað sannleikann, eins og hann skilur hann, í úrskurðarGrautnum sl. 20 ár.“
Annar aðalmaður, Valborg Snævarr, starfi sjálfstætt á lögmannsstofu og hafi verið í nefndinni í 13 ár. „Hún hefur starfað í Grautnum og barið á götulögmönnum sl. 13 ár.“
Nýr varamaður í nefndinni, Helga Melkorka Óttarsdóttir, er ein eiganda lögmannsstofunnar Logos.
„Logos er stærsta fínimannalögmannsstofa landsins með meira en 50 fínilögfræðinga og fínilögmenn á sínum snærum. Einhver myndi ætla að þessi bakgrunnur fínifólks væri það hár, að þau glöggvuðu sig illa á því hvernig líf pöpulsins og götulögmanna væri í raun og veru,“ segir Ómar.
Vísar hann vil eins úrskurðar nefndarinnar gegn sér þar sem komist var að þeirri niðurstöðu: „að það að götulögmaðurinn krafðist þess að rugludallur á TikTok tæki út tjúllaðar ásakanir á hendur umbjóðanda sínum væri „aðfinnsluverð“. Af hverju? Jú, út af því að krafan var gerð eftir kl. 15:00 á föstudegi og fresturinn sem gefinn var náði aðeins fram til dagsloka á næsta sunnudegi. Sem er sirka sá tími sem það tekur fyrir skröksögu á TikTok að ferðast 500 hringi í kringum jörðina. En vegna þess örstutta frests var valið að rugludallurinn hefði „í reynd“ ekki „gefist raunhæfur kostur til að leita sér lögmannsaðstoðar innan þess skamma frests sem henni var veittur til athafna að þessu leyti.““
„Halló! Er einhver heima!?“ spyr Ómar og segir bæði rugludalla og götulögmenn úr Kópavogi vita það ósköp vel að það þurfi bara að gúggla orðið „lögmaður“ til að finna fjölda slíkra, bæði götulögmenn sem aðra. Og allir þessir lögmenn eigi farsíma sem þeir kunna að svara.
Ómar vísar einnig til úrskurðar þar sem hann var áminntur fyrir tölvupósta sem hann sendi dómara og dómstjóra Héraðsdóms Reykjavíkur og 26 kollegum sínum í Bankastræti Club málinu. Var Ómar ósáttur við að fá aðeins um 40% málsvarnarlauna dæmd, hann hafði farið fram á tæplega 14 milljónir króna í málsvarnarlaun en dómarinn ákvað að 2/3 þeirrar upphæðar væri hæfilegt, 7,8 milljónir alls.
Sjá einnig: Ómar áminntur af úrskurðarnefnd lögmanna – Spurði dómara hvaða starfsmann hann ætti að reka
„Og hvaða einkunn fékk þessi tölvupóstur minn? Jú, hann var talinn vega „að grunnstoðum dómskerfisins,“ segir Ómar í grein sinni.
„Það liggur bara við að ég fari að gráta, þetta er svo átakanlega orðað. En það liggur kannski í hlutarins eðli, að þegar kerfið er jafn rotið og fúið og það er, má lítið út af bera til þess að allt fari til andskotans. Og það gæti verið súrt ef leiktjöldin myndu falla; ef skítugur almúginn áttaði sig á því að allt er þetta bara leikrit og að alla jafna sé niðurstaðan löngu gefin.“
Segir hann nefndarmenn sitja núna „sveitt við skrif á tveimur ef ekki þremur spánýjum áminningum, ef mér skjátlast ekki.“ Segir Ómar eina vera vegna konu sem hann kærði sig ekki um að vinna ókeypis fyrir, sem hafi síðan líka kvartað undan því að hann reyndi að sætta málin við hana eftir að hún kærði Ómar til nefndarinnar. „Og hins vegar fyrir að leyfa ekki afar ósvífnum unglingum að ljúga upp á mig með því að birta samskipti mín við þau, sem sönnuðu hið gagnstæða.“
Ómar segist þó ekki stressaður vegna áminninganna sem hann á von á.
„Í ljósi bakgrunns fínimannanna í Grautarnefnd lögmanna og fyrra fimbulfambs þeirra, sem þar halda á penna, held ég ekki beinlínis í mér andanum, hvað þetta varðar. Og þegar öllu er á botninn hvolft, skiptir þetta allt saman litlu máli, enda eiga götulögmenn erfitt með að taka fínifólkið og fínikerfið sem það er búið að klastra saman alvarlega. Ekki síst þegar það þarf bara einn tölvupóst til þess að granda því.“
