Ragnar Erling Hermannsson, einn af stofnendum Viðmóts, samtaka um mannúðlega vímuefnastefnu á Íslandi, segist hafa verið stunginn í lærið í gær og síma hans rænt. Segist hann ekki treysta sér lengur til að gista á gistiskýlum Reykjavíkurborgar meðan hann bíður eftir að komast inn á Hlaðgerðarkot.
„Ég lenti í því óskemmtilega atviki í gær að vera rændur símanum mínum og stunginn í lærið inn á Kaffistofu Samhjálpar. Það sem mér þykir erfiðast er að þetta eru aðilar sem eru í innsta hring með okkur á skýlunum, það er að segja ég átti engan veginn von á þessu,“ segir Ragnar Erling.
Segist hann ætla að taka þessu atviki sem grænu ljósi að mega stíga til hliðar og fara að hugsa sinn gang.
„Ég á mjög erfitt með að halda minni vinnu áfram niðrá skýli þar sem þetta er ákveðinn trúnaðarbrestur ..
… hvenær gerist þetta næst ??
… og ég viðurkenni að ég er frekar skelkaður út í þessa orku ..
… ég tala ekki þetta svíkja, stinga, stela tungumál ..
… það er einmitt þessi hlið undirheimanna sem ég er EKKI til í og þar sem þetta er annað skiptið sem þetta kemur upp ætla ég ekki að leyfa því að gerast í þriðja skiptið!“
Segist hann þakklátur fyrir að vera á biðlista síðastliðna tæpa þrjá mánuði eftir að komast inn á Hlaðgerðarkot, hann sé ekki kominn með dagsetningu, en það styttist í að hann komist inn.
„Þar sem augljóslega er ekki óhætt fyrir mig að fara aftur á skýlin langar mig að vita hvort einhver þarna úti eigi sófa pláss í nokkra daga á meðan ég bíð eftir að komast inn á geðdeild svo Hlaðgerðarkot ..
… ég mun sofa í bílageymslum frekar en að hætta lífi mínu eina ferðina enn.“
Segist Ragnar Erling ekki þrá neitt meira en rólegt líf í jafnvægi.
„Vona og bið til Guðs að einhver þarna úti geti hjálpað mér í eitt síðasta skiptið áður en ég get loks hjálpað sjálfum mér eins og þið eruð alltaf að tala um.“
