Vandamál Vinstri grænna eru til umræðu í dálki dagsins og bent á að forvígismenn flokksins séu órólegir vegna fylgishruns. Um það sé skrafað að aðeins ótti þeirra við dauðadóm komi í veg fyrir stjórnarslit.
„Í fyrri viku stýrði Guðmundur Ingi Guðbrandsson, bráðabirgðaformaður Vinstri grænna, ríkisstjórnarfundi í fjarveru Bjarna Benediktssonar, en að honum loknum skipaði hann forsætisráðuneytinu að rannsaka afskipti lögreglu af mótmælendum við fundinn, líkt og hann væri orðinn æðstráðandi til sjós og lands. Á því hnykkti hann svo á félagsmiðlum og kvaðst hafa óskað rannsóknar á valdbeitingu lögreglu,“ segir staksteinahöfundur.
Þá er bent á að daginn eftir hafi Sunna Valgerðardóttir, starfsmaður Vinstri grænna, skrifað pistil þar sem hún „afskrifaði ríkisstjórnarsamstarfið“ og hún hafi nefnt „lögregluofbeldi“ sem einn helsta ásteytingarstein þess.
„Daginn þar á eftir kvaddi þingskörungurinn Jódís Skúladóttir sér hljóðs og kvað það vekja sér „ugg að lesa nær daglega um lögreglu sem fer offari í aðgerðum sínum og beitir valdi og hörku gegn almennum borgurum“.“
Staksteinahöfundur segir að lögregla megi ekki vera yfir gagnrýni hafin, síst hvað varðar valdbeitingu, en það sé fjarstæðukennt að lögregluofbeldi sé daglegt brauð.
„Kannski það sé skemmra til kosninga en við vitum, en á hvaða braut eru Vinstri grænir með því að spinna slíkan söguþráð gegn lögreglunni?“
