„Í ljósi þess hvernig stjórnmálin hafa þróast á Íslandi þá væri það svo brýnt, nauðsynlegt og hollt fyrir íslenskt samfélag ef það væri hægt að koma að nýjum stjórnmálaflokki. Ég hef sagt að ég væri tilbúinn til að koma að því, en ég er ekki búinn að máta mig inn í það að vera beinn þátttakandi,“
segir Arnar Þór Jónsson lögmaður og fyrrverandi forsetaframbjóðandi sem er nýjasti gestur Spjallsins með Frosta Logasyni. Segist hann vera búinn að fá innsýn í íslenskt samfélag og hitta fólk um allt land í aðdraganda forsetakosninganna. Og á sama tíma segist hann sleginn yfir að fólk segist ekki þora á vettvang stjórnmálanna og að tjá sig þar.
„Það er ákveðið mönnunarvandamál.“
Segir hann það ekki íslensku þjóðfélagi til sóma hvernig talað er um íslenska stjórnmálamenn og ræða þeir Bjarna Benediktsson og Katrínu Jakobsdóttur í því tilliti.
„Værir þú til í að vera á svona lista Frosti?“ spyr Arnar Þór brosandi. Svarar Frosti að svo gæti orðið einn góðan veðurdag.
„Ég fann lista sem kona hafði komið með á skrifstofuna til mín fyrir tveimur árum, það þarf nýjan stjórnmálaflokk og hér eru nöfnin á fólki sem gætu verið þátttakendur í því. Og ég les yfir listann og þarna eru nöfn á gömlum stjórnmálamönnum sem ég veit að myndu aldrei nenna að fara í þetta aftur. Ég veit að þarna er fólk sem treystir sér ekki í þetta og eftir eru rosalega fá nöfn. En úti í samfélaginu er þó fólk sem ég hef séð með eigin augum og heyrt í með eigin eyrum sem gætu hugsanlega gert þetta. Og ef manni væri alvara með þetta, ég ætla ekki að vera að sósa mig á einhverri sólarströnd það sem eftir er að skrifa bók, þá er þetta fólkið sem þarf að tala við. Ég vil trúa að það sé þráður í íslensku þjóðinni sem er svona sjálfsbjargarþráður. Þú horfir á mannkynssöguna hvað fólk er tilbúið að kasta frá sér eignum, vinnu, jafnvel lífi sínu til að berjast fyrir því sem er satt og rétt. Af hverju ættum við ekki að geta fundið Íslendinga sem eru tilbúnir til þess, ég held þeir séu til. “
Eru þeir á því að vakning sé að eiga sér stað meðal almennings og að framundan séu spennandi tímar hér á landi.
Aðspurður um hvort að Arnar Þór geti hugsað sér að vekja Miðflokkinn upp og sameina sínar áherslur og flokksins segir hann: „Ef sú leið yrði farin gætu menn sparað sér töluverða vinnu ef menn gætu notað þessa grind sem hefur verið búin til innan Miðflokksins. Ég held að menn hljóti að skoða það í rólegheitum. Ég hef persónulega verið afhuga því að fara á þingið og var búinn að telja mér trú um það í forsetakosningum að það væri eina leiðin til að leiðrétta og koma viti í þetta stjórnkerfi að það kæmi viðnám utan frá, frá forsetaembættinu. Ég var að vona að stífla myndi bresta fyrir 1. júní. hún gerði það ekki greinilega.
Fólk vill hlýjan móðurfaðm til að halla sér að, sálfræðilegt kannski, frekar en vera með strangan pabba eins og ég var kannski að koma fram. Það er kannski skiljanlegt.“
Arnar Þór er á því að þessi stífla muni bresta fyrr en síðar. „Ég vil kalla þetta siðbót sem þarf að framkvæma ekki bara í stjórnmálunum heldur líka í umræðunni á Íslandi þar sem við hættum að tala svona sóðalega um hvort annað.“
Hlusta má á viðtalið í heild sinni á Brotkast.
