„Starfsmaður Þórðar Snæs á Kjarnanum sáluga sat nefnilega fyrir einu barni mínu á skemmtistað og var það aðgangsharður að samferðafólk dóttur minnar þurfti að beina viðkomandi í burtu,“ segir Páll Steingrímsson, skipstjóri hjá Samherja, í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag. Páll svarar þar leiðara Þórðars Snæs Júlíussonar í Heimildinni í síðustu viku.
Umræðuefnið er margnefnt mál sem varðar stuld á síma Páls Steingrímssonar árið 2021 og meinta afritun á gögnum úr honum. Svo virðist sem verðlaunaður fréttaflutningur Stundarinnar af framferði svokallaðrar skæruliðadeildar Samherja hafi verið byggður á gögnum úr síma Páls. Fjórir blaðamenn hafa allt frá árinu 2022 haft stöðu sakbornings í rannsókn Lögreglunnar á Norðurlandi eystra. Svo virðist sem ekkert sé að gerast í málinu og blaðamennirnir hafa þurft að búa við að hafa stöðu sakbornings í málinu í yfir tvö ár án ákæru.
DV greindi frá leiðara Þórðar í síðustu viku. Þórður segir að hann hafi mátt sitja undir fjarstæðukenndum ásökunum og samsæriskenningum núna á þriðja ár með meðan lögreglan á Norðurlandi eystra hafi leitaði logandi ljósi að einhverju til að sanna sekt.
Lögregla hafi ekki einu sinni fengið staðfest að fréttaflutningur um skæruliðadeildina byggi yfir höfuð á gögnum úr síma Páls, hvað þá að þeirra hafi verið aflað með ólögmætum hætti.
„Æsilegar samsæriskenningar um að RÚV haldi úti sérstökum tæknimanni til að sinna slíkum glæpaverkum fyrir aðra fjölmiðla og að umræddur sími hafi verið afritaður þar, með vitund og vilja síbreytilegs hóps starfsmanna og yfirmanna, eiga sér enga stoð í gögnum álsins. Enda fjarstæðukennd þvæla.“
„Samandregið þá hefur lögreglunni, með rannsókn sinni, tekist að afsanna allt sem hún lagði upp með að sanna. Eftir stendur ekkert nema hugarburður eins manns og rannsókn lögregluembættis, sem var eggjað áfram af áhrifafólki í stjórnmálum, á forsendum þess hugarburðar sem leitt hefur embættið út í skurð. Þar situr það embætti nú og neitar að koma upp.“
Þórður segir Pál skipstjóra hafa verið mjög málglaðan og borið ýmsar ósannaðar sakir á blaðamennina. „Hann heldur því fram að fyrrverandi eiginkona hans hafi, í samráði við blaðamenn, lagt á ráðin um að byrla honum ólyfjan, stela síma hans og koma gögnum úr þeim í umfjöllun hjá fjölmiðlum,“ skrifar Þórður og tekur fram að í svörum frá lögreglu hafi sakborningar fengið að vita að meint brot þeirra eigi að varða við ákvæði almennra hegningarlaga sem fjalla um stafrænt kynferðisofbeldi. Því sé haldið fram að blaðamenn hafi afritað farsíma Páls og þá meðal annars komist yfir persónuleg myndbönd sem sýndu hann í kynferðislegu samhengi. Þessum myndböndum hafi blaðamenn svo dreift.
Þórður segir ennfremur:
„Þrátt fyrir ítrekaðar umleitanir blaðamanna og lögmanna þeirra þá hefur lögreglustjórinn á Norðurlandi eystra, eða þeir starfsmenn hennar sem koma að rannsókninni, ekki fengist til að gera skýra grein fyrir því að hverju grunur um refsiverða háttsemi af hans hálfu beinist. Lögreglan vill ekki segja hvaða hátterni við eigum að hafa sýnt af okkur til að teljast glæpamenn. Það er leyndarmál.“
Sem fyrr segir svarar Páll leiðara Þórðar með aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag. Hann segir að enginn hafi ásakað Þórð um byrlun eða símastuld:
„Þórður Snær hefur þvert á sakborningsstöðu sína talið sig fórnarlamb. Hann hefur margsinnis lýst því yfir að hann skilji ekki hvers vegna hann sé til rannsóknar og að hann hafi aldrei eitrað fyrir nokkrum manni eða stolið síma. Það er því ágætt að hafa nokkrar staðreyndir á hreinu.
Enginn hefur ásakað hann um að eitra fyrir mér. Það er vissulega þannig að efnið kom ekki fram á því prófi sem notað var á spítalanum. Það kemur ekki fram nema prófað sé fyrir því. Það þýðir til dæmis lítið að láta mann blása í áfengismæli ef hann er grunaður um að hafa sprautað sig með heróíni. Enginn hefur ásakað hann um að stela símanum mínum. Það er vitað hver tók símann og hvar hann var afritaður. Hann er með stöðu sakbornings fyrir að hafa birt einkaefni opinberlega og grunur er um að ekki hafi verið þær refsileysisástæður fyrir hendi sem hann heldur fram. Lögreglan hefur verið skýr og skilmerkileg í skýrslutökum um það.“
Páll segir að Þórður og aðrir sakborningar í málinu hafi aldrei svarað þessari spurningu:
„Vissu þeir að þeir myndu fá persónuleg samskiptagögn mín í hendur og voru því í startholunum þegar síminn barst í Efstaleiti og var afritaður? Það er stóra spurningin sem enginn hefur spurt og enginn heldur svarað.
Því verður nefnilega ekki neitað að brotthvarf Aðalsteins Kjartanssonar af RÚV fyrir hádegi 30. apríl og byrjun samdægurs á Stundinni þremur dögum áður en ég lenti inni á gjörgæslu í öndunarvél er nú frekar grunsamlegt svo ekki sé fastar að orði kveðið.“
Páll segist hafa skilning á erfiðri stöðu Þórðar Snæs en bendir á að fólk tengt Samherja hafi einnig haft stöðu sakbornings í langvarandi rannsóknum í málum sem tengjast starfsemi Samherja í Namibíu og ekki hafi þeim verið hlíft í fréttaflutningi.
Hann segir einnig að staða hans og Þórðar við að koma viðhorfum þeirra í málinu á framfæri sé afar ólík. Hann hafi einungis sína Facebook-síðu til að tjá sig á meðan Þórður hafi ótakmarkaðan aðgang að öllum fjölmiðlum landsins. Segir Páll að sjaldgæft sé að hann fái birtar aðsendar greinar í fjölmiðlum og hann hafi fyrst farið í viðtal vegna málsins sumarið 2023. Kastljós hafi aftur á móti í tvígang hafnað því að taka við hann viðtal en tekið viðtöl við sakborninga í málinu.
Til umræðu í greinum beggja mannanna er síðan óþægileg áhrif fréttaumfjöllunar á fjölskyldu sakborninga. Í því samhengi ber Páll fram ásökun á starfsmanns Kjarnans (sem síðar sameinaðist Stundinni við stofnun Heimildarinnar):
„Ég minnist þess líka þegar Þórður Snær fór í viðtal á Hringbraut og fór yfir hversu erfitt það væri að fræða börnin sín um hvað það er að hafa stöðu sakbornings. Ég skil mætavel áhyggjur Þórðar Snæs af áhrifum umfjöllunar á börnin sín. Ég minnist þess hins vegar ekki að hafa mætt sambærilegum skilningi þegar við ræddumst við í síma skömmu fyrir viðtalið mitt 12. júní 2023 um börnin mín. Og vegna viðbragðsleysis hans, þá ákvað ég að fara í viðtal. Starfsmaður Þórðar Snæs á Kjarnanum sáluga sat nefnilega fyrir einu barni mínu á skemmtistað og var það aðgangsharður að samferðafólk dóttur minnar þurfti að beina viðkomandi í burtu.“