Hæstiréttur hefur hafnað því að taka fyrir mál DíaMat-félags um díalektíska efnishyggju gegn Reykjavíkurborg en félagið fór fram á að fá ókeypis lóð eins og fjögur trúfélög höfðu áður fengið. Leiðarstef félagsins eru díalektísk efnishyggja og undirgrein hennar söguleg efnishyggja, sem runnar eru undan rifjum Karl Marx og Friedrich Engels, en félagið segir að þeir sem aðhyllist þessar hugmyndir afneiti alfarið tilveru æðri máttarvalda.
Í stofnskrá DíaMat segir m.a. um trú á yfirnáttúruleg fyrirbrigði:
„Þeir sem aðhyllast díalektíska og sögulega efnishyggju afneita allri yfirnáttúru, allri hjátrú og öllum æðri máttarvöldum. Við álítum að vísindaleg aðferð sé besta, ef ekki eina aðferðin til að komast að hlutlægum sannleika um raunveruleikann. Við teljum því raunvísindi, hugvísindi og félagsvísindi vera bestu tækin sem við höfum til að öðlast vitneskju.“
Í ákvörðun Hæstaréttar segir að Landsréttur hafi staðfest dóm héraðsdóms um sýknu Reykjavíkurborgar af kröfum DíaMat. Í dómi Landsréttar komi fram að borgin hafi úthlutað fjórum trúfélögum lóðum endurgjaldslaust á árunum 1999-2011. Með lagabreytingu árið 2013 hafi verið heimilt að skrá lífsskoðunarfélög með sama hætti og trúfélög. Eftir það hefði eitt trúfélag fengið ókeypis lóð en að því loknu hefði borgarráð ákveðið að framvegis skyldu trúfélög greiða fyrir lóðir.
Var það niðurstaða Landsréttar að fyrir lagabreytinguna hefði það fordæmi skapast í stjórnsýslu borgarinnar að trúfélög skyldu fá ókeypis lóðir. Lífsskoðunarfélag hefði hins vegar aldrei fengið slíka meðferð og því ekkert fordæmi skapast um endurgjaldslausar lóðaúthlutanir til þeirra. Þetta bryti hvorki í bága við jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar né stjórnsýslulög.
Í áfrýjunarbeiðni sinni til Hæstaréttar vildi DíaMat meðal annars meina að málið hefði verulegt almennt gildi við túlkun á því hvernig haga beri breytingum á stjórnsýsluframkvæmd og túlkun jafnræðisreglna. Vildi félagið einnig meina að málið varðaði stjórnarskrárvarinn rétt félagsmanna. Félagið hélt því sömuleiðis fram að dómur Landsréttar hafi verið rangur þegar kemur að túlkun á þeirri lagabreytingu sem var gerð 2013 um skráningu trú- og lífsskoðunarfélaga. Það hafnaði því jafn framt að fyrir Landsrétti hefði það byggt á því að við lagabreytinguna hefði félagið öðlast rétt til ókeypis lóðar heldur hefði það byggt á því að eftir lagabreytinguna hafi borgin úthlutað einu trúfélagi ókeypis lóð og skapað með því slíkan rétt fyrir lífsskoðunarfélög.
Hæstiréttur tók hins vegar ekki undir með DíaMat. Er það ákvörðun réttarins að málið hafi ekki verulegt almennt gildi og varði ekki mikilvæga hagsmuni félagsins í skilningi laga og það blasi ekki við að dómur Landsréttar sé rangur.
Málið verður því ekki tekið fyrir og DíaMat þar með komið á endastöð í íslensku dómskerfi.
