Sigurjón Þórðarson, varaþingmaður Flokks fólksins, vandar Svandísi Svavarsdóttur og skýrsluhöfundum hennar í Auðlindinni okkar ekki kveðjurnar í aðsendri grein á Vísi í morgun. Segir hann skýrsluna vera 464 plagg um hvað íslenska kvótakerfið sé frábært.
„Allir vita að íslenska kvótakerfið hefur um árabil misboðið réttlætiskennd þjóðarinnar. Kvótakerfið hefur skilað helmingi minni afla á land en fyrir daga þess og kvótaþegar hafa komist upp með að selja helstu útflutningsafurð þjóðarinnar í gegnum skúffufyrirtæki í skattaskjólum,“ segir hinn skagfirski varaþingmaður í greininni.
Svandís hafi skipað einn fjölmennasta starfshóp Íslandssögunnar til að koma á sátt um stjórn fiskveiða. En strax hafi það alið á tortryggni í garð hópsins að í honum sátu meðal annars fyrrverandi forstjórar stórútgerðanna eða ráðgjafar sem hafi skrifað ótal skýrslur og álit í þágu stórútgerðarinnar.
„Í stuttu máli var niðurstaða 464 blaðsíðna skýrslunnar sú að íslenska kvótakerfið væri frábært og gildir þá einu að það hafi stórskaðað sjávarbyggðirnar,“ segir Sigurjón og bætir við að fyrir liggi að álit Mannréttindanefndar Sameinuðu þjóðanna um að kvótakerfið í núverandi mynd brjóti í bága við atvinnufrelsi og almenna jafnræðisreglu stjórnarskrárinnar.
„Helstu tillögur nefndarinnar eru að breyta sem minnstu nema þá þeim 5,3% veiðiheimilda sem ætlað er að styðja við brothættar sjávarbyggðir. Í skýrslunni er talað um þetta sem félagslegan stuðning eins og um ölmusu sé að ræða,“ segir hann.
Sigurjón nefnir að Byggðastofnun hafi úthlutað aflamarki til byggðarlaga sem hafa enga fiskvinnslu og til fyrirtækja í eigu erlendra auðmanna. Engu að síður séu úthlutnaraðferðirnar mærðar í skýrslunni.
Þá sé enginn vilji til að auka við strandveiðarnar né taka á verðmyndun á fiski og vigta með samræmdum hætti. Með þessu sé verið að ganga gegn þjóðarvilja og hygla stórútgerðinni.
„Vinnubrögð matvælaráðuneytisins voru slík að þrenn samtök sem voru í samráðsnefnd starfshópanna hafa hafnað því alfarið að vera bendluð við skýrsluna,“ segir Sigurjón. „Það er dapurt að sjá en um leið kemur ekki á óvart hvernig skýrslan afhjúpar frekjugang sægreifanna og húskarla þeirra í stjórnkerfinu. Það sjá allir sem sjá vilja að þeir sem allt hafa fá aldrei nóg. Þeir kunna sér ekki magamál.“