Landssamtök hjólreiðamanna (LHM) mælast til þess að sveitarfélög geri ekki samninga við rafskútufyrirtæki með stöðvalausar hjólaleigur. Reynslan sýni að hjólunum sé lagt út um allt, þar á meðal í veg fyrir hjólreiðamenn.
Þetta kemur fram í bréfi sem LHM sendu á bæjarstjórn Reykjanesbæjar þar sem samningum sveitarfélagsins, við Hopp og ZOLO, er mótmælt. En mótmælin eru ætluð öðrum sveitarfélögum líka og mælst er til þess að samráð verði haft um þessi mál.
„Reynslan af fyrirkomulagi með stöðvalausar hjólaleigur síðan 2019, þegar tilraunir með slíkt hófust á höfuðborgarsvæðinu, sýna svo ekki verður um villst að miklir vankantar eru á fyrirkomulaginu. Umgengni um leigurafhlaupahjól og notkun þeirra er almennt óboðleg frá mörgum sjónarhornum en frá sjónarhóli LHM er það fyrst og fremst vandamál að rafhlaupahjól eru skilin eftir á hjólastígum og öðrum algengum hjólaleiðum með mjög varhugaverðum hætti,“ segir í bréfinu og bent er á ákvæði umferðarlaga því til stuðnings.
„Þetta eru regluleg og ítrekuð tilfelli og kerfisbundið ástand. LHM mælist til þess að samningar við hjólaleigur verði ekki gerðir, framlengdir eða endurnýjaðir nema að forsendur breytist mjög mikið til að taka á þessu vandamáli með skýrum hætti og staðföstum aðgerðum,“ segir enn fremur.
Rakin er staða samninga rafskútufyrirtækjanna við stærstu sveitarfélögin á höfuðborgarsvæðinu og bent er á að þó að einhverjir þeirra séu runnir út þá haldi fyrirtækin áfram starfsemi í viðkomandi sveitarfélögum.
„Það eru því ekki samningar í gildi við OSS, Hopp og ZOLO í nokkrum sveitarfélögum en leigurnar eru engu að síður með starfsemi í þeim sveitarfélögum. Rafhlaupahjól þeirra eru skilin eftir á landi þeirra sveitarfélaga án leyfa eða samninga,“ segir í bréfinu.
Minnst er á að París hafi fyrst höfuðborga í Evrópu hafið tilraunir með rafskútuleigur árið 2018. Það hafi reynst illa og að lokum hafi þær verið bannaðar á þessu ári. LHM vill meina að reynslan á Íslandi hafi ekkert verið betri.
Samkvæmt talningum hjá þeim sem standa að Facebook hópnum „Verst lagða rafskútan“ sé rafskúta fyrir vegfarendum á 200 metra fresti á algengum hjólaleiðum. Um 70 prósent þeirra sé illa lagt. Sé þetta ígildi þess að skilja eftir 30 kílógramma steinhnullunga eða 125 sentimetra langa trédrumba tilviljanakennt á hjólaleiðum. Mikil slysahætta sé af þessu og minnt er á ábyrgð sveitarfélaganna sem veghaldara.
LHM leggur til þrjár lausnir. Að banna rafskútuleigur, að skylda rafskútuleigur til að vera með afmörkuð stæði eða herða mjög mikið kröfurnar.
„Leigurnar yrðu að vera með víðtæk bannsvæði á öllum hjólaleiðum. Þessi bannsvæði yrðu að vera samræmd milli leiganna. Framfylgja þyrfti þessu banni nákvæmlega. Enn fremur telur LHM að setja yrði að setja lágmarkskröfur um laust pláss á öðrum tegundum stíga og staða þegar rafhlaupahjóli hefur verið lagt,“ segir í harðorðu bréfinu.
