Þetta segir Lilja Alfreðsdóttir, menningar- og viðskiptaráðherra, í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag.
Þar gerir hún leiksýninguna Fúsi: Aldur og fyrri störf, sem nú er sýnd í Borgarleikhúsinu, að umtalsefni en sýningin var frumsýnd á Litla sviðinu fyrir skemmstu. Hún fjallar um Sigfús Sveinbjörn Svanbergsson, Fúsa, og æviskeið hans með frænda sínum, Agnari Jóni Egilssyni leikara og leikstjóra sýningarinnar. Fúsi, sem er býsna reyndur leikari, hefur starfað með leikhópnum Perlunni í rúm 40 ár.
„Fúsi er fatlaður einstaklingur og er saga hans saga þjóðar og hvernig umgjörð samfélagsins var í tengslum við fatlað fólk. Sýningin rifjar upp atvik úr ævi Fúsa og er tvinnað inn í frásögnina tónlist frá systkinunum Ellý og Vilhjálmi Vilhjálmsbörnum. Hinar frábæru leikkonur Halldóra Geirharðsdóttir og Vala Kristín Eiríksdóttir leika atriði tengd ævi Fúsa og svo er fimmti maðurinn á sviðinu Egill Andrason sem spilar á hljómborð,“ segir Lilja í grein sinni en augljóst er að sýningin hafði mikil á hana.
„Sýningin er, að því er ég best veit, ein sú fyrsta hjá atvinnuleikhúsi þar sem fatlaður einstaklingur er í burðarhlutverki. Leikritið er afar áhrifaríkt og tilkomumikið, þar sem sagan er einlæg og átakanleg en á sama tíma skemmtileg.“
Lilja segir að þetta stórmerkilega verk sýni fram á að fatlaðir einstaklingar þurfi stærra hlutverk í skapandi greinum.
„Ráðuneyti mitt hefur verið að styðja betur við þennan málaflokk, meðal annars í gegnum hátíðina List án landamæra. List án landamæra dregur þetta meðal annars fram, en allar götur frá stofnun hennar árið 2003 hefur hátíðin lagt áherslu á list fatlaðs fólks og sem slík skapað sér sérstöðu innan menningarlífsins á Íslandi. Hefur hátíðin meðal annars ýtt undir og stuðlað að samstarfi ólíkra hópa í góðu samstarfi við listasöfn, leikhópa og tónlistarlíf – og þannig skapað vettvang og ný tækifæri í menningarlífi þjóðarinnar,“ segir Lilja meðal annars.
Hún segir að lokum að það hvernig samfélagið kemur fram við fatlaða einstaklinga sé hinn sanni mælikvarði á siðferði þjóða, það er hver umgjörð þeirra er sem og tækifæri.
„Listir eru ein besta leiðin til þess að varpa ljósi á fjölbreytileika samfélagsins þar sem sköpunarkraftur fólks fær notið sín óháð bakgrunni og stöðu viðkomandi. Það er brýnt að halda áfram að tryggja jöfn tækifæri til listsköpunar með þeim hætti, því allir hafa sögu að segja. Það næmi og einlægni sem kemur fram í leiksýningunni Fúsa á erindi við okkur öll. Þetta er ein af þessum sýningum sem fylgja manni í marga daga og láta mann ekki vera fyrr en maður tekur afstöðu. Hjartans þakkir fyrir mig.“
