Bók Lárusar Welding, sem var bankastjóri Glitnis fram að bankahruni, „Uppgjör bankamanns“, hefur vakið mikla athygli.

Jón Steinar Gunnlaugsson, fyrrverandi hæstaréttardómari, fer nokkrum orðum um bókina og örlög Lárusar í aðsendri grein í Morgunblaðinu í dag. Jón segir:

„Bók­in hef­ur að geyma frá­sögn höf­und­ar af ótrú­legri aðför sem hann mátti sæta fyr­ir það eitt að hafa setið í stóli banka­stjóra Glitn­is banka í 17 mánuði fyr­ir hrun, frá vor­mánuðum 2007 til októ­ber 2008.“

Jón segir að Lárus hafi aldrei brotið af sér og ekkert hafi gefið tilefni til þeirrar lögsóknar sem ráðist var í gegn honum. Segir Jón málið allt vera áfellisdóm yfir fyrirsvarsmönnum löggæslu í landinu:

„Það er dag­ljóst af öll­um at­vik­um að Lár­us braut aldrei af sér í störf­um sín­um sem gaf til­efni til lög­sókn­ar gegn hon­um. Hann varð hins veg­ar fórn­ar­lamb múgæs­ing­ar sem hand­haf­ar ákæru- og dómsvalds tóku þátt í og kyntu jafn­vel und­ir. Þeir virðast hafa haft þörf fyr­ir að gera al­menn­ingi til hæf­is og slá þá í leiðinni sjálfa sig til ridd­ara í aug­um þjóðar­inn­ar. Í þess­um til­gangi stóðu þeir fyr­ir of­sókn­um gegn mönn­um sem stjórnað höfðu bönk­un­um, þar með töld­um Lár­usi, án þess að hlut­læg at­hug­un á verk­um þess­ara manna lægi þar til grund­vall­ar.

Það hlýt­ur að telj­ast áfall fyr­ir þjóðina að sjá (efti­rá) hversu fjarri fyr­ir­svars­menn lög­gæslu í land­inu voru því að gegna meg­in­skyld­um sín­um, sem hljóta að fel­ast í því að meta mál af rétt­sýni og hlut­leysi eins og rétt­ar­skip­an okk­ar krefst.“

Heilsteyptur maður

Jón segist dást að Lárusi og segir hann vera heilsteyptan mann:

„Bók Lárus­ar lýs­ir afar heil­steypt­um manni sem tók þess­um of­sókn­um með ótrú­legu jafnaðargeði og sál­ar­styrk. Ég dá­ist að hon­um. Hann reif­ar ekki mál­in fyrr en aðför­inni að hon­um er lokið. Hann lýs­ir at­b­urðarás­inni og aðstoðinni sem verj­andi hans Óttar Páls­son lögmaður veitti hon­um all­an tím­ann. Svo er líka aðdá­un­ar­vert að kynn­ast sam­bandi Lárus­ar við eig­in­konu sína Ágústu Mar­gréti Ólafs­dótt­ur, sem stóð með hon­um eins og klett­ur í gegn­um þessa öm­ur­legu lífs­reynslu. Það er ekki ónýtt að eiga slík­an maka sem verður trúnaðar­vin­ur og sam­herji í þeim glím­um sem lífið út­hlut­ar manni.“

Jón óskar þess að handhafar refsivalds í landinu læri af sögu Lárusar og standi framvegis betur með hugmyndinni um réttarríki sem láti múgæsingu ekki hagga sér.