Sérfræðingar segja að skyndisóknin og sá góði árangur sem hún hefur borið afhjúpi veikleika rússneska hersins.
Ef Úkraínumönnum tekst að halda þessum landsvæðum og sækja fram í suðurhluta landsins þá mun það efla þá og styrkja stöðu þeirra fyrir tímabilið frá október til desember en þá er erfitt að standa í stórum hernaðaraðgerðum vegna veðurfars.
Á síðustu vikum hafa margir Rússar varað við því að her landsins sé við að brotna saman vegna löngu boðaðrar sóknar Úkraínumanna í Kherson. Þar hafa þeir náð ákveðnum árangri en það var skyndisóknin í Kharkiv sem færði þeim mikla sigra. Sú sókn er ekki til þess fallin að bæta ástand rússneska hersins.
Sumir vestrænir hernaðarsérfræðingar telja að sóknin í Kharkiv geti verið ákveðinn vendipunktur í stríðinu. Lawrence Freedman, breskur sérfræðingur í hernaðartækni, skrifaði í greiningu um þróun mála að það sem hefur átt sér stað síðustu daga sé sögulegt. Sóknin hafi kollvarpað mörgum þeim hugmyndum sem fólk hefur haft um gang stríðsins.
Á laugardaginn byrjuðu rússneskir álitsgjafar, bæði þeir sem eru hliðhollir valdhöfunum í Kreml og þeir sem eru gagnrýnir á þá, að láta heyra í sér um þróun mála að sögn Jótlandspóstsins. Sergei Markov, íhaldssamur stjórnmálaskýrandi, spurði af hverju úkraínski herinn sæki fram á sama tíma og sá rússneski hörfi. Hann svaraði spurningunni síðan sjálfur: „Af því að úkraínski herinn hefur tvisvar sinnum fleiri hermenn en sá rússneski.“
Igor Girkin líkti stöðunni við Izjum við orustuna við Mukden í Kína 1905. Þá biðu Rússar niðurlægjandi ósigur fyrir japönskum hersveitum.
Konstantin Sonin, landflótta Rússi sem er prófessor við Chicago háskóla, sagði að lélegur mórall og viljaleysi hermanna til að berjast í stríði, sem ráðamenn í Kreml skammist sín svo mikið fyrir að þeir kalli það „sérstaka hernaðaraðgerð“, sé grundvallarástæðan fyrir að rússneskir hermenn standi sig ekki vel. Hér sé um árásarstríð að ræða, hermennirnir séu ekki að verja fósturjörðina.
