„Nýkomin heim af helgarvakt á hinni alræmdu „vandræðagemlings“ Bráðamóttöku LSH. Deildin sem greinilega hvorki utanaðkomandi venjulegt fólk, stjórnendur, né starfsfólk botna í hvort mikið eða lítið er að gera á – hvað þá stjórnmálamenn og heilbrigðisráðherra.“
Svona hefst færsla sem Mette Pedersen, hjúkrunarfræðingur á bráðamóttöku Landspítalans, skrifar en færsluna birti hún á Facebook-síðu sinni á dögunum. Mette segir að fjölmiðlar virðist heldur ekki botna í því hversu mikið sé að gera á bráðamóttökunni.
„Því hvernig er hægt að búa til almennilega frétt um efni sem annað hvort er risastórt áhyggjuefni fyrir stóran hluta þjóðarinnar sem þurfa á Landspítalanum að halda eða bara stormur í vatnsglasi sem ofurþreytt, áhyggjufullt og mjög faglegt starfsfólk, er að „sýsla“ með að búa til hryllingssögur milli vakta?“
Mette segir að sjálf sé hún algjörlega miður sín yfir því að þurfa að kveðja ótrúlega flott samstarfsfólk hvert á fætur öðru. Hún skrifar í hástöfum að samstarfsfólkið sem hefur hætt sé „FAGLEGA ÓMISSANDI.“ Þá segir hún að það eigi alls ekki við að segja að maður komi í manns stað á þessum vinnustað.
„Já, það má færa rök fyrir því að eðlilegt er að starfsmannavelta verður hærri eftir langvarandi álag – en telst það samt ekki ansi blóðugt og ÓEÐLILEGT þegar tæplega 1/3 af einni starfsstétt hættir/fer í veikindaleyfi eða minnkar við sig vinnu? Og frekar slæmt að hætt er að segja hversu margar aukavaktir vantar á hverja vakt því þá er hætta á að þeir sem þó eru skráðir fái kvíðakast yfir að mæta!“
Þá segir Mette að hjúkrunarfræðingarnir sem eru að hætta séu miður sín því þetta var starfið sem þeim langar helst af öllu að vinna við, enda búin að sérmennta sig í faginu. „Þyngri en tárum tekur.“
Mette segir að þrátt fyrir að verkefni hafi verið færð til og að metnaðarfullir ritarar deildarinnar hafi tekið að sér fleiri verkefni þá sé það ekki nóg. „Lyfjatæknar, og félagsráðgjafi deildarinnar eru gulls ígildi og algjörlega ómissandi viðbót í mannauð bráðamóttökunnar og hefur með framúrskarandi störfum einnig létt heilmikið af okkur hinum, – en þetta er EKKI nóg!“
Að lokum segir hún að þetta mál sé alls ekki stormur í vatnsglasi. „Hjúkrunarmannauður bráðamóttökunnar er með slagæðablæðingu og það versta er að það virðist engin vera tilbúin í að setja þrýstingsumbúðir á sárið……. og já, plásturstímabilið er löööngu búið!“